#Columns

Het gaat bijna altijd mee tijdens concerten van zijn band The Bowery: een klein donkerbruin traporgeltje in kofferformaat. Het orgeltje leeft van adem, van lucht in de balgen. Het leeft alleen als iemand het bespeelt.

Samen met vriend en collega Corjan Matsinger en muzikant Mark Brouwer verzorgde Jorn den Hertog vrijdagavond in het dorpshuis van Herwijnen een Heilige Herrie Popquiz. Daar klonk ook het nieuwe nummer van Mumford & Sons: 'Malibu'. Popmuziek biedt een geweldige opening voor een geloofsgesprek.

De Veertigdagentijd is voor Bas Ragas een uitgelezen moment om zichzelf te bevragen wie hij is en hoe hij kan worden wie hij ten diepste zou moeten zijn. Het verhaal over Jezus die veertig dagen in de woestijn is om te vasten en op zoek gaat naar antwoorden is daarin voor hem een leidraad.

Er was één moment in het afgelopen jaar waarin Gertine Blom voor haar gevoel heel dicht bij het Koninkrijk van God was. En nee, het was niet in een kerk.

Ze is een beetje vroeg voor de kinderclub vandaag. Ze schuift naast me op de bank. “Wat wil je doen?” vraag ik, denkend dat ze vast een spelletje wil doen.

Vanaf mijn vroege jeugd is de kerk verbonden met breien. Vanwege Opoe. Zij breide eigenlijk altijd, en overal. Opoe was een lieve vrouw, altijd in het zwart gekleed, met de voeten op een bankje en een boel breipennen onder de arm. Opoe breide enkel sokken

"Ben jíj christelijk? Ik zie het haar denken, de moeder van het meisje op wie mijn zoon verliefd is." Rebecca Schoon, voortrekker van pioniersplek De Hoeftuin in Utrecht, leert steeds meer om zichzelf te blijven als mensen verbaasd zijn over haar geloof. Maar het blijft spannend.

“Kreeg jij vroeger in de derde klas ook zo’n lelijke bijbel met plastic kaft? Wij rookten sjekkies van die flinterdunne blaadjes.” Mijn mond valt open. Mijn vriend leert me met nieuwe ogen kijken. Hij vertegenwoordigt de massa die de Bijbel ongeveer twee keer in zijn leven opengeslagen heeft. Hij is de doelgroep van de Hoeftuin: een rand- of buitenkerkelijke, zoals dat wat aanmatigend heet.

Eens per week boent Trix Vahl net iets harder op haar handen dan normaal. Dan gaat deze boerin naar de stad voor haar studie theologie.