Artikelen

Dit gedicht van Irene van der Meulen beschrijft de zwaarte van missen, maar ook de paradox. Soms voelt iemand juist het dichtstbij in de ruimte die hij of zij heeft achtergelaten.

Als je iemand mist, is het soms juist de stilte verbindt. Dit gedicht van Irene van der Meulen gaat over missen en de onverwachte nabijheid in de stilte. 

In een wereld die altijd sneller lijkt te gaan, vergeten we vaak stil te staan. Maar wat als je even zou stoppen met rennen? Wat als je zou voelen dat je al genoeg bent, precies zoals je nu bent? Dit gedicht van Irene van der Meulen nodigt je uit om dat moment van rust te omarmen.

Dit gedicht van Irene van der Meulen is een uitnodiging om met een milde blik naar jezelf en anderen te kijken. 

Dit gedicht van Irene van der Meulen gaat over die momenten van troost die we soms nauwelijks opmerken, maar die ons dragen.

Er zijn momenten waarop we zoeken naar de juiste woorden, maar ze niet kunnen vinden. Toch betekent dat niet dat hoop verdwijnt. Misschien is een gebed of het aansteken van een kaars wel krachtiger dan welke woorden dan ook.

Oud & Nieuw is een tijd voor terugblikken en vooruitkijken. Uit dit gebed voor Oudejaarsavond spreekt dankbaarheid voor wat je blij maakte en goed deed, stilte om wat je verwarde en verdrietig maakte en hoop op Gods liefde en geest in het nieuwe jaar.