Artikelen

Een wind van verandering waaide in de jaren zestig door het land én door de kerk. De Nederlandse Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerken in Nederland zochten opnieuw toenadering. Later sloot ook de Evangelisch-Lutherse kerk aan. In 2004 vierden de drie kerken dat ze voortaan samen verder gingen als de Protestantse Kerk in Nederland.

Een dankgebed voor eenheid en diversiteit

Een gebed bij de Week van gebed voor eenheid; voor vrede, genezing en vereniging

Hulp bieden onder ondenkbaar zware omstandigheden. Dat doen de partners van Kerk in Actie op dit moment in Gaza. Het is werken tegen de klippen op. “We helpen de getroffen inwoners, ongeacht hun geloof of afkomst”, vertelt noodhulpcoördinator Dick Loendersloot.

Ieder jaar schrijven kerkleden in het hele land duizenden paasgroeten voor gedetineerden. De kaarten worden in de diensten rond Pasen in gevangenissen en tbs-klinieken uitgereikt. “Zo laten we zien dat we er als kerk voor hen willen zijn.”

In 1967 scheidde opnieuw een groep zich af van de Gereformeerde Kerken in Nederland. Zij kregen moeite met de Vrijmaking en vormden de Nederlands Gereformeerde Kerken. Inmiddels zijn beide kerken weer samengegaan: zijn vormen nu de Nederlandse Gereformeerde Kerken.

Ze had nogal wat vragen over het nut van bidden. Als God toch al wist wat ze nodig had, waarom zou ze dan nog bidden? Pas toen ze dominee werd, leerde Janneke Nijboer hoe dat moest en vond ze haar eigen woorden.

In 1944 vindt een grote kerkscheuring plaats binnen de Gereformeerde Kerken in Nederland: de Vrijmaking. Verschil van mening over de betekenis van de doop en de invloed van de synode plaatst 'artikel 31’ers' lijnrecht tegenover de 'synodalen'. Een nieuwe, pijnlijke scheuring volgt, net als de stichting van een ‘eigen’ zuil.