#Overdenking

God kan alles goedmaken, maar wij mensen moeten wel meedoen. Ds. Peter Wattèl maakt zich zorgen om onze manier van leven. Tijdens de viering van het heilig avondmaal met Christian Climate Action kwam de bede ‘Vergeef ons onze schulden’ ineens diep bij hem binnen.

Jaloezie, je hoeft het een kind niet te leren. Pas zag ik het nog gebeuren: de hele kamer lag vol speelgoed en twee peuters stonden te trekken aan dat ene ding waarmee ze allebei op hetzelfde moment wilden spelen.

Wij mensen die geloven vormen samen de kerk, het gebouw van God. We hebben elkaar nodig. Als we maar bouwen op dat ene Fundament, Christus, dan kunnen we met elkaar, zo verschillend als we zijn, staan voor het evangelie in deze wereld.

Werp je net uit over een andere boeg, dan lukt het wel - zo gaat het verhaal uit Johannes 21. Maar is dat in de praktijk niet te mooi om waar te zijn? Ds. Hinne Wagenaar, gemeentepredikant en pionier voor Nijkleaster in Jorwert, overdenkt de oprichting van Nijklaester.

Spreken is zilver, zwijgen is goud. Maar soms is ook spreken goud, vindt ds. René de Reuver.

De vrijheid en het leven vieren leerde jeugdwerker Ilse Visser vooral van haar oppas van Joodse afkomst die de oorlog had overleefd.

Vrijheid is heel belangrijk in onze tijd. We hechten aan onze zelfstandigheid, we willen eigen keuzes maken. Maar die vrijheid heeft een keerzijde. Als je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen leven, dan moet je het ook zelf opknappen als het misgaat.

In Marcus 6, vers 30-44, lees je hoe het Jezus allemaal te veel wordt. Die voortdurende toestroom van mensen, terwijl zijn neef en missionaire partner Johannes net is vermoord door Herodes ... Het liefst wil Hij even met rust gelaten worden. Herkenbaar?