De bomen ruisen zachtjes in de wind, tussen het gras staan wat paddenstoelen. Een nietsvermoedende wandelaar ziet de houten schijven met namen op de grond waarschijnlijk niet meteen. “Bij dit paadje rechts”, wijst Jerke na een wandeling van 10 minuten. Naar joods gebruik hebben ze witte steentjes op het graf van zijn oma gelegd. Het is stil hier, vredig.
Begraafplaatsen, en in het bijzonder déze, zijn plekken waar Jerke God dichtbij ervaart. “Dat komt door de rust van de natuur en doordat ik mensen herdenk die wat hebben betekend voor me.” Ook zijn kijk op de dood speelt een rol: “De dood kan zwaar zijn, maar hij hóórt bij het leven. Dat geeft een bepaald perspectief: als mens maak je fouten, op je sterfbed relativeert de dood die fouten. God staat erboven, Hij laat ons niet los.” Hier ervaart hij ook radicale gelijkheid. “Zwerver of koning, we gaan allemaal dood.” Dat is een bevrijdende gedachte: “Ik doe mijn best om de wereld een beetje mooier achter te laten, maar ik hoef de wereld niet te redden. Uiteindelijk is het aan God.”
Luister de nieuwe Petrus-podcast ‘De Vindplaats’ waarin mensen vertellen hoe en waarom zij God op bepaalde plekken ervaren. Je beluistert hier persoonlijke en ontroerende verhalen van mensen over plekken waar zij God vinden. Hier hoor je ook het hele verhaal van Jerke.
