Ds. Wim Beekman

Tijdens een dienst in een van zijn oude gemeenten begaat ds. Wim Beekman een fout waardoor hij het liefst onder aan de preekstoel onder de vloer zou kruipen en pas in de consistorie weer bovenkomen. 

God is voor veel mensen niet vooral degene die in hoogheid is gezeten en ons lot stuurt, ervaart ds. Wim Beekman, maar eerder een vertrouwde vriend die naast mensen staat.

Wim Beekman bevestigde zijn jonge collega Wouter als voorganger in een protestantse gemeente. Dat hij daar voorganger wordt, is een klein wonder.

Wim Beekman oefende de afgelopen vakantieperiode alvast voor zijn pensioen …

De kleindochter van ds. Wim Beekman won de eerste prijs in een wedstrijd, en dat maakte opa Wim trots als een aap.

Ds. Wim Beekman herdenkt Huub Oosterhuis, die hem met zijn teksten in 'gewone, menselijke' taal inspireerde als jonge predikant, en hem zelfs leerde bidden.

Hoe vind je midden in een moeilijke periode woorden om te bidden? Soms kunnen de woorden van gebeden van anderen je staande houden.

Ds. Wim Beekman zag een aflevering van ‘Petrus in het land’ over de kerk van Ulmu, Moldavië en raakte onder de indruk. “Ze looft God, bidt voor iedereen en verzorgt dorpelingen bij wie de nood hoog is.”

Ds. Wim Beekman las over de Bedside Singers die ‘zingen voor de stervende ziel op reis’. Ze doen hem denken aan de vele sterfbedden waar hij in de loop der jaren aan heeft gezeten.