(Nederlandse tekst volgt hieronder)
Branches of the trees reaching out to me
Like them I was born, like me they mourn.
Shivers down my spine in the world we designed,
Kill all that is alive and then we buy paradise.
Will we wake up, I wonder?
Eyes wide open, but no-one sees.
Will we wake up in time?
Mother Earth bleeds.
Like the sea levels we're rising, like the Amazon we burn.
In the name of love we're fighting against the point of no return.
Like the oceans we are rigid, like the storms we are wild.
We're fighting for all that is living, we need to love out loud.
Is this the end?
And the rhythm of the river reminds me where I'm from.
My fingers through her waters like a forgotten song.
And the smell of the dirt reminds me where I'll go.
If we're healing the earth, we're healing our soul.
Like the sea levels we're rising, like the Amazon we burn.
In the name of love we're fighting against the point of no return.
Like the oceans we are rigid, like the storms we are wild.
We're fighting for all that is living, we need to love out loud.
Is this the end?
--
De takken van de bomen strekken zich naar me uit.
Ik ben net als zij geboren, net als ik rouwen zij.
Rillingen over mijn rug in de wereld die wij hebben ontworpen.
We doden al wat leeft, en daarna kopen we het paradijs.
Worden we nog wakker, vraag ik me af?
Ogen wijd open, maar niemand ziet.
Worden we op tijd wakker?
Moeder Aarde bloedt.
We laten het zeeniveau stijgen, we verbranden de Amazone.
In de naam der liefde vechten we tegen het punt waarop we niet meer terug kunnen.
We zijn onbuigzaam als de oceanen, wild als de stormen.
We vechten voor al wat leeft, we moeten hardop liefhebben.
Is dit het einde?
Het ritme van de rivier herinnert me aan waar ik vandaan kom.
Mijn vingers door haar water als een vergeten lied.
En de geur van de grond herinnert me aan waar ik naartoe ga.
Als we de aarde heel maken, helen we onze ziel.
We laten het zeeniveau stijgen, we verbranden de Amazone.
In de naam der liefde vechten we tegen het punt waarop we niet meer terug kunnen.
We zijn onbuigzaam als de oceanen, wild als de stormen.
We vechten voor al wat leeft, we moeten hardop liefhebben.
Is dit het einde?
----
Dit lied zong Lakshmi in een speciaal tweeluik van Petrus in het land op het eiland Iona. Kijk hier de aflevering terug.
Lees ook:
KRO-NCRV
