In de tweede helft van de negentiende eeuw groeide er een meisje op in een vroom katholiek gezin in Frankrijk. Ze was de jongste van vijf dochters en werd een beetje verwend. Thérèse heette ze. Ze had een zwakke gezondheid en lag rond haar tiende levensjaar maandenlang ziek in bed. Totdat ze naar het beeld van Maria naast haar bed keek en smeekte om genezing. Maria glimlachte, en Thérèse werd beter. Vanaf dat moment wist ze het zeker: ze wilde net als haar oudere zus het klooster in.
Dat gebeurde ook. Ze was nog maar vijftien jaar toen ze toegelaten werd tot de Karmelitessen in Lisieux. Normaal gesproken moest je langer wachten, maar Thérèse had iedereen overtuigd van haar roeping. Zij wilde Christus dienen.
Wereldberoemd
Thérèse had een groot vermogen tot zelfinzicht en het helder verwoorden van geloofszaken. Zo kwam het, dat de overste van het klooster haar vroeg om haar weg in het geloof op te schrijven. Aan die vraag hebben we het te danken dat we zoveel weten over wat haar bewoog: haar schrijfsels werden uitgegeven en vervolgens wereldberoemd.
Thérèse bleef ziekelijk en overleed op 24-jarige leeftijd aan tuberculose. Ze had een leven geleid zonder grootse daden, ze was een heel eenvoudige kloosterzuster geweest. Toch verklaarde de paus haar heilig en werd ze één van de bekendste heiligen van de Rooms-Katholieke Kerk. Ook werd ze uitgeroepen tot kerkleraar, een titel die maar aan weinig vrouwen is toebedeeld.
Een eenvoudige ziel
Wat maakte Thérèse nu zo bijzonder? In het Nederlands is haar autobiografie uitgegeven als ‘Mijn levensverhaal’. Daarin schrijft ze over haar jeugdherinneringen, over het verlies van haar moeder, haar ziekte, en de moeite die ze moest doen om zo jong het klooster in te mogen. Daarna vertelt ze over de manier waarop ze haar geloof beleefde. Alles wilde ze doen om heilig te worden, om zich volledig over te geven aan God, hoe eenvoudig zijzelf ook was. ‘Het enige goed is: God liefhebben met heel je hart en hier beneden arm van geest zijn.’
En, zegt ze: ‘Ik begreep dat de liefde van Onze-Lieve-Heer zich evengoed openbaart in de meest eenvoudige ziel die in niets Gods genade in de weg staat, als in de meest verheven ziel.’
Schoonheid van de hemel
Thérèse schreef over ‘de kleine weg naar de heiligheid’. Zonder heldendaden, maar met een gelovig en oprecht hart. Steeds weer probeerde ze in ieder ander mens Christus te zien, zich over haar eigen irritaties bij medemensen heen te zetten, in alles de schoonheid van de hemel te zien. In haar kleine leven was ze groots en inspireerde ze talloze mensen.
Haar taal doet voor 21e-eeuwse lezers wel erg vroom en erg devoot aan, maar het raakte mij hoe zij op zo’n jonge leeftijd al zo goed wist wat voor haar belangrijk was. Aanbevolen voor iedereen die graag meer leest over de mystieke geloofsbeleving van een jonge Franse vrouw.
---
Meer weten over Thérèse van Lisieux? Predikant Mariska van Beusichem vertelde in tv-programma 'Op adem' hoe deze jonge heilige haar inspireert:
