Aan U behoort, o Heer der heren,
de aarde met haar wel en wee,
de steile bergen, koele meren,
het vaste land, de onzekere zee.
Van U getuigen dag en nacht.
Gij hebt ze heerlijk voortgebracht.
Gij roept het jonge leven wakker,
een tuin bloeit rond het open graf.
Er ruisen halmen op de akker
waar zich het zaad verloren gaf.
En vele korrels vormen saam
een kostbaar brood in uwe naam.
Gij hebt de bloemen op de velden
met koninklijke pracht bekleed.
De zorgeloze vogels melden
dat Gij uw schepping niet vergeet.
’t Is alles een gelijkenis
van meer dan aards geheimenis.
Laat dan mijn hart U toebehoren
en laat mij door de wereld gaan
met open ogen, open oren
om al uw tekens te verstaan.
Dan is het aardse leven goed,
omdat de hemel mij begroet.
Tekst: Jan Wit
Melodie: Hamburg 1690 – ‘Wer nur den lieben Gott lässt walten’ (2)
© Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied (tekst)
Toegelicht: Aan U behoort, o Heer der heren
(door dr. Oane Reitsma, predikant van de Protestantse Gemeente Enschede)
Scheppingslied
Heel de schepping is van God. Zo zingt dit lied, dat zich goed leent voor de paastijd en het voorjaar. De bergen en de meren, het land en de zee, ja heel de aarde getuigt van haar Schepper. En dan niet alleen het wel, maar ook het wee.
Nieuw leven
Vooral het tweede couplet maakt het echt een voorjaarslied. Het jonge leven wordt wakker geroepen. En er bloeit een tuin rond het open graf – dat verwijst natuurlijk naar het nieuwe leven in Bijbelse zin: het nieuwe leven na de opstanding. Dat beeld wordt nog uitgebreid met een verwijzing naar het zaad dat eerst moet sterven in de aarde om daarna nieuw leven voort te kunnen brengen. Iedereen die daar vanuit leeft, wordt deel van die grote gemeenschap rond Christus: ‘vele korrels vormen saam een kostbaar brood in uwe naam’.
Zorgeloos
Het derde couplet zinspeelt op Jezus’ uitspraak dat God zorgt. We hoeven ons niet druk te maken over de dag van morgen. God heeft immers de lelies met een pracht bekleed die mooier is dan de kleding van Salomo en ook de vogels vullen geen voorraadschuren. En al die tekenen gaan de zichtbare werkelijkheid te boven: het geheimenis van het door God gegeven leven schijnt erin door.
Met open ogen
Het vierde couplet vraagt God deel te mogen zijn van die wereld. Ja, we zijn feitelijk allemaal deel van de schepping, maar het vraagt om oog te hebben voor de diepere betekenis van de dingen. Extra kostbaar daarbij is te bedenken dat de dichter die hier om ‘open ogen’ vraagt zelf blind was. Het lied besluit met de berustende constatering dat het aardse leven goed is, omdat de hemel zich erin begroet. Dat is niet een hemel ver of ooit, maar hier en om ons heen.
Dit lied staat in de top 10 van meest geliefde liederen binnen de Protestantse Kerk in Nederland. Benieuwd naar de andere liederen? Bekijk ze hier:
