#Interview

Het kan een flinke uitdaging zijn: elke zondag een predikant op de kansel. Dat weten preekvoorzieners als geen ander. Zij proberen in te schatten welke gastpredikant past bij hun gemeente. En ze bellen en mailen net zo lang tot alle gaten in het rooster gedicht zijn.

In plaats van vasten, kiest Karen Vonk ervoor om in de Veertigdagentijd dagelijks de app Bidden Onderweg van de jezuïeten te gebruiken. 'Het doet iets met de rest van mijn dag, ik ben niet meteen druk met mijn eigen sores en moetjes.'

Rens Plaschek snoept niet tijdens de Veertigdagentijd en neemt geen alcohol. Voor een gevoel van bezinning brandt hij de paaskaars die hij ooit kreeg van de kerk. 'Doordat je er zo mee bezig bent, ga je toch iets anders leven. Het doet iets met je mindset.’

Sjoerd Muller (40) is een protestantse predikant bij Defensie. Hij ervaart God in rooms-katholieke kerken, vertelt hij vanuit de Onze Lieve Vrouwenkerk in Apeldoorn in de podcast Vindplaats.

Rozemarijn van ‘t Einde (31 jaar) is predikant en activist. Ze ervaart God in de natuur, in gesprekken met mensen, maar ook op de meest lelijke plekken, vertelt ze vanaf de brug bij een raffinaderij van Shell in Rotterdam in de podcast Vindplaats.

Om honger en armoede te bestrijden heeft Schoonrewoerd de VoedselBankjes. Deze houten inzamelbankjes staan in vrijwel elke straat, de opbrengst gaat naar de Voedselbank. “Iedereen doet mee, kerkganger of niet.”

Haar ‘mooiste lied’ is een droevig lied. De gemeente zingt het wanneer iemand is overleden. Catrien Posthumus Meyjes vraagt het zich weleens af: is diegene nu in het paradijs? “We weten het niet. Tegelijk is er niemand die zo vol vuur kan zingen over het paradijs als ik.”

Kerkgangers komen en gaan. Wat beweegt mensen om zich aan te sluiten bij een protestantse gemeente, over te stappen naar een andere geloofsgemeenschap, of bewust helemaal afscheid te nemen van de kerk? Debora (28) ging van een protestantse gemeente naar de evangelische van haar partner.

Wie als migrant in een vreemd land komt te wonen, moet daar vaak een heel nieuw leven opbouwen. Een onwennige taal, een andere cultuur, nieuwe mensen. Een kerk vol mensen uit de eigen cultuur is dan een veilige haven.