Een stel dat trouwt, krijgt van iedereen wensen voor liefde en geluk. Voor gelovigen speelt de zegen van God daarnaast een onmisbare rol op de trouwdag. Hoe een trouwfeest wordt gevierd in de kerk en welke betekenis eraan wordt gegeven, is flink veranderd door de tijd heen.
Sacrament of niet?
Luther vond het huwelijk een wereldlijke aangelegenheid en géén sacrament. In de rooms-katholieke en oosters-orthodoxe traditie is het kerkelijk huwelijk wel een van de zeven sacramenten. Daar vindt de huwelijkssluiting in de kerk plaats, het burgerlijk huwelijk is maar een administratieve formaliteit.
Inzegening
Protestantse kerken gaan na de Reformatie verschillend om met de status van het kerkelijk huwelijk. In 1795-1796 wordt het burgerlijk huwelijk ingesteld. Het staat nu wettelijk vast dat het burgerlijk huwelijk boven de trouwceremonie in de kerk gaat. Veel protestanten vinden de juiste term daarom belangrijk: je trouwt niet in de kerk, maar je laat je huwelijk er 'inzegenen' of 'bevestigen'. Deze inzegening vindt bovendien niet plaats vóór het koppel is getrouwd voor de wet.
Zegen als kern
De huwelijksinzegening is in een protestantse kerk vaak een feestelijke gebeurtenis. De keus van psalmen, liederen of andere muziek is vaak persoonlijk. De zegen van God vormt de kern van de liturgie.
Gedegen voorbereiding
Hoe bereidt een protestants stel zich voor op het huwelijk? In sommige kerken is het de gewoonte om huwelijkscatechese te volgen, andere gemeenten bieden een Pre-Marriage Course aan. Tijdens zo’n cursus of catechese onderzoeken stellen die gaan trouwen de Bijbelse kijk op het huwelijk en gaan ze samen in gesprek over hun verwachtingen van het getrouwde leven.
Voorafgaand aan de kerkelijke inzegening voeren ze daarnaast een gesprek met de voorganger over hun relatie met elkaar en met God, en over de vorm en inhoud van de kerkelijke huwelijksbevestiging.
Witte jurk
De bruid draagt op haar trouwdag meestal een witte jurk, wat – zo denken velen – staat voor reinheid en zuiverheid. Dit zou passen binnen de traditionele christelijke visie dat seks – het tot ‘één vlees’ worden – pas zou moeten plaatsvinden nadat bruid en bruidegom getrouwd zijn.
Toch komt de gewoonte om een witte jurk te dragen oorspronkelijk niet hiervandaan. Vroeger was het de gewoonte om in zwart of een andere donkere kleur te trouwen. De Engelse koningin Victoria brengt daar in 1840 verandering in. Zij trouwt in oogverblindend wit met veel kant, dat krijgt al snel enthousiaste navolging.
Deze tekst is afkomstig uit de Canon van het Nederlandse protestantisme. Je kunt het boek hier bestellen.
Beeld: Teuntje Fleur
