Doorgaan naar hoofdinhoud
Vindplaats van geloof, hoop en liefde
subline-curl
Abonneer gratis op Petrus Magazine

Overdenking: Bij U ben ik veilig

In plaats van tussen de buien door liep ds. Albert-Jan Treur onlangs midden in een heftige regenbui. Hij dacht er niet aan te gaan schuilen, en werd kletsnat. Hij vergelijkt het met mopperend en teleurgesteld door het leven gaan. Niet nodig, zegt God.

Kletsnat. Niet alleen natte haren, maar echt tot je hemd toe nat. Met een spijkerbroek die aan je benen kleeft. Je voelt het water over je rug stromen en je blijft druppelen.

Nog niet zo lang geleden overkwam het mij. Ik had een verkeerde inschatting gemaakt toen ik de hond uit ging laten. In plaats van tussen de buien door liep ik midden in een heftige regenbui. En van regen word je nat. Als je er lang in blijft lopen zelfs kletsnat.

Nu vraag je je misschien af: kon je niet even gaan schuilen ofzo? Goeie vraag! Zeker, dat had misschien gekund. Maar ik was eigenlijk zo stomverbaasd van de heftige regenbui dat het niet in me opkwam nog te gaan schuilen. En ik was ook al zo snel zo nat, wat had het nog voor zin. Ik liep door en wilde nog maar één ding: zo snel mogelijk thuis zijn, de natte kleren uittrekken, douchen en opwarmen, met iets warms om te drinken.

Te lang doorgaan

Er kunnen dingen in je leven zijn die je kunt vergelijken met zo’n regenbui. Uit het niets stort het neer op je leven. En voor je het weet ben je door en door nat. Ziekte, zorgen … vul het zelf maar in. Het zijn altijd de dingen die je overkomen. Hoe vaak moet je tot je schaamte erkennen dat je te lang door bent gegaan. Die burn-out overkwam je omdat je maar geen nee kon zeggen. Je huwelijk hing aan een zijden draadje omdat je maar bleef denken dat er niets aan de hand was. Die ruzie heb je nog steeds niet bijgelegd omdat je te koppig bent om te buigen.

God, doe iets!

In Psalm 25 kom je ook iemand tegen die inmiddels door en door nat is geworden.

Mijn hart is vol van angst, 

bevrijd mij uit mijn benauwenis.
Zie mij in mijn nood, in mijn ellende, 
vergeef mij al mijn zonden.
Zie met hoevelen mijn vijanden zijn, 
hoe ze mij dodelijk haten.

Het is niet alleen maar regen, maar de tegenslag komt in deze psalm blijkbaar wel van alle kanten. Nood, ellende en zonden. Dan kijkt de dichter van deze psalm vooral naar zichzelf: waar ben ik mee bezig? En dan ook nog al die vijanden en de haat die ze tegen hem hebben: wat overkomt mij allemaal? Er klinkt een soort noodoproep: 'Hallo God, zie mij, kijk naar mij, doe iets!' Herkenbaar misschien? Zal dat nu ook zijn wat deze psalm ons vandaag wil leren? Of moeten we soms ook zelf iets doen?

Nuchtere psalm

Misschien zeggen wij het iets beleefder, gebruiken we wat meer woorden in ons gebed. Maar het is maar wat vaak de strekking van ons geloof: alstublieft, los het op! Toch krijg ik bij het lezen van Psalm 25 ook een ander gevoel. Zeker, de psalm gaat over een God die ons de weg wijst, die naast ons wil lopen op onze wegen. Hij wil ons redden als we in nood verkeren. Maar de psalm is ook heel nuchter: als je niet nat wilt worden, blijf dan niet in de regen lopen.

Verbondspartner

Aan wie in ontzag voor Hem leven, leert de HEER de rechte weg te kiezen.
Ook dat schrijft Psalm 25. Er wordt dus iets gevraagd. Ontzag. Eerbied. Durven zeggen dat God boven ons leven uitgaat. En iets verderop:
De HEER is een vriend van wie Hem vrezen, Hij maakt hen vertrouwd met zijn verbond. 
Een verbond. Dat vraagt wederzijds om liefde en trouw. Ben jij bereid een verbondspartner te zijn van God of moet het allemaal van één kant komen?

De dichter van Psalm 25 heeft het opeens begrepen. Terwijl hij al zijn zorgen opnoemt, terwijl hij, om het zo maar te zeggen, steeds natter wordt, dringt er iets tot hem door: ik mag schuilen bij God! Nee, ik hoef niet onder een boom te gaan staan. Ik hoef me geen zorgen te maken om de paraplu die ik ben vergeten. Als ik bij God schuil, dan zal dat effect hebben. Dan mag ik God aanspreken op zijn liefde en trouw.
En dat is precies wat in deze psalm gebeurt:
Behoed mij en bevrijd mij, maak mij niet te schande, want ik schuil bij U.

Je kunt schuilen

Wij roepen zo makkelijk naar God: doe iets. Maar heb je ook weleens bedacht dat God andersom precies hetzelfde doet? Ik zie mezelf weer lopen in de regen. Wat was ik eigenwijs. Ik had de buien verkeerd ingeschat en terwijl ik steeds natter werd, ging ik niet schuilen. Waarschijnlijk heb ik ook nog gemopperd op het weer.

Zo lopen wij vaak mopperend en teleurgesteld door het leven. Dat hoeft niet, zegt God. Je kunt namelijk schuilen, bij Mij!
Soms blijft het nog uren regenen. Soms duurt het nog tijden voordat je bent opgedroogd.  Maar je bent niet alleen. Hij warmt je op. Zorgt voor jou. Troost, versterkt, vergeeft zelfs als dat nodig is.
Bij Hem ben je veilig!

Deze overdenking van ds. Albert-Jan Treur was te zien op 12 maart 2023 in Nederland Zingt. Kijk hier de uitzending terug. 

Stap voor stap toeleven naar Pasen?

Ontvang de online veertigdagentijdkalender elke ochtend in je mailbox

Was deze informatie zinvol?
We hebben uw feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)