In de film ‘De man uit Rome’ reist een Italiaanse priester naar een dorpje in Zuid-Limburg. De film gaat erom of wonderen wel of niet bestaan. Wat vinden wij protestanten eigenlijk van wonderen? Hoort dat meer bij de Rooms-Katholieke Kerk? De Bijbel staat vol wonderen, dus moeten we onszelf die vraag wel stellen …
Wonder bewijzen
Een Italiaanse priester wordt naar een dorpje in Zuid-Limburg gestuurd, speciaal aangesteld om een wonder te onderzoeken. Een tienermeisje heeft het Madonnabeeld dat in haar kamer stond zien huilen. Priester Filippo moet alle natuurlijke oorzaken uit kunnen sluiten om een bovennatuurlijk wonder te kunnen bewijzen. Een heikele opdracht. Het huis van het meisje wordt een bedevaartsplek voor velen, het meisje blijkt bijzondere gaven te hebben.
Troost
Het is ontroerend om te zien hoe de priester sceptisch en rationeel aankomt, en vervolgens langzaam emotioneel betrokken raakt. Terwijl hij zijn onderzoek uitvoert (hij haalt onder meer het beeld door een scan) leert hij het dorp en de mensen kennen. Het dorp moet leven met een grote tragedie die heeft plaatsgevonden, en iedereen haalt troost uit het wonder. De priester raakt verscheurd; wat is belangrijker, het wonder bewijzen of de troost die men ervaart door in het wonder te geloven?
Gods wegen
Toen ik jong was, had ik veel moeite met alle wonderen in de Bijbel. Tegenwoordig denk ik er anders over. We kennen Gods wegen niet, we kunnen alleen kiezen of en hoe we ons openstellen. Ik ben mezelf toe gaan staan om kleine wonderen te herkennen in mijn leven. Ik ben niet geïnteresseerd om ze wetenschappelijk te onderzoeken. Ik heb het besluit genomen dat ze geen toeval zijn en dat biedt mij troost. Prachtig dat hier een film over gemaakt is.
Tip
In de podcast Kunststof is een bijzonder interview te beluisteren met regisseur Jaap van Heusden. Hij is protestants opgegroeid, zijn vader was dominee. Hij deed onderzoek in Lourdes en raakte geïnspireerd om een film te maken.
