Groot tekort aan voedsel en water
De oorlog in Oekraïne veroorzaakt - naast veel verdriet en verwoesting - een grote humanitaire ramp: al bijna 13 miljoen inwoners zijn op de vlucht geslagen en zoeken hun heil elders in Oekraïne of in het buitenland. “De situatie is hachelijk”, vertelt een hulpverlener. “Er is overal een groot tekort aan voedsel, water, medicijnen en brandstof. In gebieden in de frontlinie wordt evacuatie steeds lastiger omdat overal wegen en infrastructuur zijn vernietigd.”
Hevige gevechten
De oostelijk gelegen stad Charkov lag al vanaf de eerste dag van de oorlog onder vuur en is zwaar gebombardeerd. De nood onder de inwoners die niet konden vluchten en nog steeds in de stad verblijven is heel groot. In het oosten en noorden van de stad zijn nog steeds hevige gevechten. Winkels zijn gesloten en inwoners kunnen nauwelijks aan eten en andere eerste levensbehoeften komen. Via het internationale kerkelijke netwerk biedt Kerk in Actie er noodhulp aan de zwaar getroffen bevolking. Een hulpverlener vertelt: “We delen voedselpakketten en warme maaltijden uit. In de voedselpakketten zitten producten als rijst, ingeblikte vis, havermout, koekjes, ingeblikte bonen en toast. De pakketten zijn zo samengesteld dat mensen er een week lang van kunnen eten.”
Er is speciale aandacht voor de meest kwetsbaren: ouderen, mensen met een handicap, vrouwen die er met hun kinderen alleen voor staan. “Doordat veel families al weken geleden vluchtten, kunnen zij - degenen die niet konden vluchten - nu op bijna niemand terugvallen. Zonder onze hulp redden ze het niet.” Mensen die aan huis gebonden zijn krijgen thuis hun noodzakelijke medicijnen. De overige medische hulpgoederen worden bij het ziekenhuis van Charkov - dat midden in de frontlinie ligt - bezorgd. Hier worden burgers behandeld die gewond zijn door de beschietingen.
Niet zonder risico
Ook in de stad Zaporisja, dichtbij Marioepol, is de kerk al vanaf de eerste dag van de oorlog actief als noodhulpcentrum. “Toen we op 24 februari wakker werden, het nieuws hoorden én in de verte het geluid van beschietingen, maakten we direct een plan”, vertelt de locatieleider. “We inventariseerden de grootste nood in de stad en gingen aan de slag.” Inmiddels zijn iedere dag meer dan 100 vrijwilligers aan het werk en is er een eigen magazijn, callcenter en een logistieke afdeling. Chauffeurs brengen de hulpgoederen bij iedereen die het nodig heeft in de omgeving, ook in bezet gebied. Dat is helaas niet zonder risico. “Al meerdere van onze chauffeurs zijn beschoten terwijl ze hulpgoederen in Marioepol brachten.”
Het centrum vangt ook vluchtelingen uit de omgeving op. “De meesten van hen komen uit Marioepol, Tokmak en Polohy”, vertelt de locatieleider. “We hebben een eigen keuken en ook geven we psychische hulp.” Sommige ontheemden blijven in de stad, anderen trekken verder. Vrijwilligers helpen hen bij het vinden van vervoer en onderdak elders in het land.
Enorme wilskracht
Door de oorlog ontstaat een enorme behoefte onder de inwoners om anderen te helpen, merkt de leiding van het noodhulpcentrum in Zaporizja. “We wonen hier slechts 40 kilometer van de frontlinie, en raken niet zo snel meer in paniek. De oorlog is hier al acht jaar aan de gang. Mensen willen niet bij de pakken neerzitten, maar actief iets doen voor anderen. Bijna twee derde van ons team bestaat uit vrijwilligers die voor de eerste keer in hun leven vrijwilligerswerk doen. Geweldig om te zien wat een wilskracht er is onder onze inwoners!”
Bidden en hulp bieden
In het Obonlon-district, in de buurt van Kiev, is de situatie al niet anders. Priester Serhiy Berezhnoy bracht in februari eerst zijn vrouw en kinderen in veiligheid, maar keerde zelf terug om hulp te bieden, op plekken waar de gevechten het hevigst waren. Het liefst was hij gaan meevechten, maar een vriend bracht hem op andere gedachten. “Gebed en hulp bieden, dat zijn jouw wapens in de strijd”, zei hij. Serhiy ging naar de schuilkelders, sprak er veel mensen en vroeg wat ze nodig hadden. Daarna zocht hij contact met hulporganisaties en kwam bij LEF uit, partner van Kerk in Actie. Hij kreeg hulpgoederen als voedselpakketten en medicijnen om uit te delen aan de noodlijdende bevolking.
Zoveel pijn en verdriet
Zo kwam Serhiy met een team vrijwilligers ook in Borodyanka, een stad ten noordwesten van Kiev, zwaar getroffen door Russische luchtaanvallen. Van veel huizen en gebouwen in de stad is vrijwel niets over. “De stad is compleet verwoest”, vertelt hij. “Er is zoveel pijn en verdriet, zoveel doden. Overlevenden hebben bijna niets meer, er is nauwelijks water en elektriciteit in het gebied. We helpen hen met luchtbedden, slaapmatten, voedsel, medicijnen, kaarsen en gasbranders, zodat ze kunnen overleven.”
Naast alle humanitaire hulp, ziet priester Serhiy nog een belangrijke taak voor de kerk in deze tijden van oorlog. “De psychische en geestelijke nood is enorm groot in Oekraïne. Er is een enorme behoefte om samen te komen in de kerken. De kerk heeft een cruciale rol in deze onzekere tijd.”
Geef voor noodhulp in Oekraïne
Lees ook:
