#Kerk in Actie

Steeds meer toeristen ontdekken de prachtige Caribische kust van Colombia. Dat biedt kwetsbare jongeren kansen op werk of een eigen bedrijf. Met een horecaopleiding helpt Kerk in Actie hen om een toekomst op te bouwen.

Iedere dag luchtalarmen, telkens weer naar de schuilkelder vluchten, bang zijn dat er een raket op je huis valt, dreigende honger. Voor miljoenen kinderen in Oekraïne is dit de realiteit. Kerk in Actie wil hen psychosociale hulp, een veilige plek om te spelen en eten op tafel bieden.

Langzaam loopt Moldavië leeg. Elk jaar weer heeft het land minder inwoners. De helft van de jongeren twijfelt over weggaan of blijven. De bevolkingskrimp kan snel grote problemen opleveren. Kerk in Actie helpt Moldavische kerken om dorpen weer leefbaar te maken.

Iets doen voor mensen die het moeilijk hebben. Dat is waarom Nora Kalshoven (15) langs de deuren gaat voor kinderen in Oekraïne. Ze kan zich niet voorstellen wat zij meemaken. “Zo kan ik hen toch een klein beetje helpen.”

Toen de oorlog in Oekraïne begon, moesten Zlata Dudko (10) en haar gezin op de vlucht. Het gezin vond onderdak in het dorp Mohyliv, in de regio Dnipropetrovsk. Zlata helpt daar hard mee om het land te bewerken. Dankzij het zadenpakket van Kerk in Actie heeft het gezin toch eten op tafel. Het enige dat Zlata hoopt is: een snelle overwinning.

De situatie in Gaza wordt met de dag rampzaliger: het water raakt op, voedsel is schaars en besmettelijke ziekten liggen op de loer. Kerk in Actie-partner DSPR blijft in contact met medewerkers ter plekke. Bij ieder gesprek klinkt als afscheid: “We weten niet of we elkaar morgen nog spreken.”

Vraag jij je wel eens af of je vandaag of morgen genoeg te eten hebt? Sta daar eens bij stil rond Wereldvoedseldag, 16 oktober. Voor bijna 30 procent van de wereldbevolking is dat namelijk niet vanzelfsprekend. En 735 miljoen mensen lijden regelmatig honger. Vooral voor kinderen onder de 5 jaar kan dat nare gevolgen hebben voor de rest van hun leven. Overheden doen er alles aan om ondervoeding bij kinderen tegen te gaan, zoals bijvoorbeeld in Rwanda.

Zonder familie kwam ze tien jaar geleden naar Marokko voor studie. Nu woont Reine Mbourou (31) in Rabat en voelt ze zich thuis in haar kerk. “De kerkleden zijn mijn christelijke familie. Er is altijd wel een ‘broer’ of ‘zus’ die me helpt.”

Shadi Haddad (38) is zes jaar geleden gevlucht uit Syrië en woont met zijn vrouw Yara en hun drie kinderen in Delft. Zijn vroegere woonplaats Latakia werd zwaar getroffen door de aardbeving. Hij maakt zich zorgen over zijn familieleden, zoals Waseem.