Deze overdenking komt uit de laatste aflevering van 'Petrus in het land' (2 oktober, KRO-NCRV). De hele aflevering terugkijken? Ga dan naar NPO Start.
‘Toen ik zo’n tien jaar geleden in Roemenië studeerde, zongen we op onze universiteit tijdens een nationale Hongaarse herdenkingsdag een lied met de titel Je bent geboren om vrij te zijn. We vonden het altijd een bijzonder mooi lied omdat het ons, Hongaren in Roemenië, eraan herinnerde dat onze nationale identiteit niet afhangt van de plaats waar we geboren zijn. Het refrein van dit lied is: ‘Luister niet naar wat anderen zeggen, jij bent voor wie je jezelf houdt. Ook als de wind tegenblaast. Vergeet niet dat je bent geboren om vrij te zijn.’
Wat een prachtig bemoedigende boodschap moet dit zijn voor de mensen die het niet toegestaan is te zijn wie ze zijn. En dat is gedurende de eeuwen op zoveel plaatsen gebeurd waar mensen verdrukt, zelfs gedood werden, vanwege hun afkomst, vanwege hun seksualiteit, vanwege hun geloof, vanwege hun huidskleur. En voor al deze mensen is het een bemoediging om te weten: ten diepste ben je vrij.
Maar hoe vaker ik naar dit lied luister, hoe minder ik het kan begrijpen en hoe minder ik mezelf erin kan vinden. Want als het waar is dat wij de enigen zijn die voor onszelf kunnen bepalen, sluiten we ons dan niet af van anderen? En sluiten we onszelf dan niet af van God?
Want als we ons leven laten leiden door de lijfspreuk ‘Luister niet naar wat anderen zeggen’, houden we dan nog wel ruimte om aangesproken te worden door de stem van degene die ons geschapen heeft? In Psalm 139 lezen we: ‘Heere, U doorgrondt en kent mij. U kent mijn zitten en mijn opstaan, u begrijpt van verre mijn gedachten.’ Het is een verwondering als je mag inzien dat er iemand is die je beter kent dan jij jezelf kent.
Deze verwondering overvalt je als je je openstelt tot wat God tot je spreekt. Hij verzwijgt onze fouten en onze tekortkomingen niet, maar gebruikt ze ook niet tegen ons. Hij laat ons zien wie we werkelijk zijn. En sterker nog, Hij laat ons ook zien tot wie Zijn genade ons kan maken. Tot mensen die niet op zichzelf zijn gericht maar op de ander en op God.
En dan is wat anderen van ons vinden niet meer het belangrijkste, en wij van onszelf vinden ook niet. Het belangrijkste is wat Hij van ons vindt en hoe Hij door Zijn liefde en genade onze identiteit wil vormen. Hoe bevrijdend is dat en hoeveel houvast geeft dat!’
Beluister ook het lied uit deze aflevering van Petrus in het land:
