Deze overdenking komt uit de laatste aflevering van 'Petrus in het land' (22 mei, KRO-NCRV). De hele aflevering terugkijken? Ga dan naar NPO Start.
'Pinksteren is het feest van de hoop. Die hoop heeft een update nodig. Heel veel dingen in ons leven hebben een update nodig, mijn laptop bijvoorbeeld ook: een nieuwe versie om bij te zijn bij de tijd van nu. Pinksteren kan die update zijn. Een frisse wind door je hoofd en door je hart.
Nu klinkt dat natuurlijk wel mooi. Zo'n frisse wind, zo'n vuur. Maar er gebeuren gewoon dingen waardoor het af en toe helemaal weg is, die hoop. Zo had ik de afgelopen coronaperiode zoveel plannen. We zouden naar Israël gaan, we hadden leuke activiteiten bedacht. Dat kon allemaal niet doorgaan. En als het wel weer leek te kunnen en we startten weer wat op, dan komt het daarna wéér niet doorgaan. Blijf dan maar eens gefocust, gefocust op die hoop. Die geesteskracht die zich inzet voor dat wat goed is in jouw ogen.
Gelukkig is Pinksteren het moment om die hoop, die gerichtheid van je geest, te updaten, zodat je weer fris naar de dingen kunt kijken. Zodat je je blik kunt verruimen en verder kijken dan je eerst deed, zodat je opnieuw betekenis vindt voor de dingen in je leven en je ziel.
Vijftig dagen geleden vierden we hier Pasen, Feest van het lege graf. Pinksteren is eigenlijk een volgende stap in dat verhaal over opstanding. Met Pinksteren vieren we dat die geest die ook in Jezus was in ons kan gaan leven. De apostel Paulus zei het altijd heel treffend. 'Het gaat in dit leven niet om mijn ego, mijn grote ego of mijn grote ikke. Het gaat om Christus, dat Christus in mij kan leven.'
Daar gaat het dus om met Pinksteren. We worden aangewakkerd en aangemoedigd en aangevuurd om te gaan leven in die geest van Christus. En Pinksteren wordt het, als het ons lukt om te leven op die manier in die geest, dus liefdevol, hoopvol en minder gericht op jezelf. De geest van Christus in ons, dat is niet alleen maar een mooi en warm gevoel, nee, die geest zet ons in beweging. In een van zijn brieven zegt de apostel Paulus: 'Jullie zijn het lichaam van Christus.' Dat is een heel dynamisch beeld, en het zegt ook wel wat. De kerk, het lichaam van Christus, wordt gevormd door jou en mij. Door mensen zoals jij en ik, mensen met lek en gebrek.
Hoopvol leven in de geest van Christus, is een weg van vallen en opstaan. En soms lukt het ook gewoon niet. Maar heel vaak kunnen we het ook wel: lichaam van Christus zijn, handen en voeten geven aan de geest die ooit in Jezus was, van betekenis zijn voor anderen. Heel concreet: een helpende hand voor wie het nodig heeft, een luisterend oor voor wie eenzaam is of in verzet komen tegen maatschappelijk onrecht. Pinksteren wordt het, als je je hoop weer weet te voeden, te updaten. Besef: de betekenis van je leven ligt in dat wat je voor een ander betekent. Zo moeilijk is het christendom dus eigenlijk helemaal niet...'
Beluister ook de liederen uit deze aflevering van Petrus in het land:
