Evenals een moede hinde
Naar het klare water smacht
Schreeuwt mijn ziel om God te vinden
Die ik ademloos verwacht
Ja, ik zoek zijn aangezicht
God van leven, God van licht
Wanneer zal ik Hem weer loven
Juichend staan in zijn voorhoven?
Tranen heb ik onder te klagen
Tot mijn spijze dag en nacht
Als mijn haters honend vragen
Waar is God die gij verwacht?
Ik gedenk hoe ik vooraan
In de reien op mocht gaan
Om mijn dank Hem op te dragen
In zijn huis op hoogtijdagen.
Laat zijn trouw de dag verblijden
en zijn lied de duisternis.
Tot Hem roep ik in mijn lijden,
die de God mijns levens is:
Vaste grond van mijn bestaan,
waarom ziet Gij mij niet aan?
Moet ik onder ’s vijands slagen
thans dit somber rouwkleed dragen?
Hart onrustig, vol van zorgen,
Vleugellam geslagen ziel
Hoop op God en wees geborgen.
Hij verheft wie neerviel.
Eens verschijn ik voor de Heer,
Vindt mijn ziel het danklied weer.
Hij mijn God, Hij heeft mijn leven
Dikwijls aan de dood ontheven.
Tekst: Willem Johan van der Molen en Jan Wit
Melodie: Genève 1551
© Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied (ISK)
Koor o.l.v. Marcel Koning
Frank van Essen – zang en altviool
Jan Willem van Delft - piano
Sjoerd Visser - sopraansax
Allard Gosens - gitaar
Arrangement en muziekproductie - Frank van Essen
Dit lied was te horen in de Psalmenspecial van Petrus in het Land van 7 mei 2022. Ook de andere psalmen beluisteren? Kijk dan hier:
