Op een heel indringende manier schrijft Paulus hier over het lijden van onze tijd tegenover de komende heerlijkheid van Gods toekomst. Onze schepping is ten prooi gevallen aan zinloosheid, zegt hij, gevangen in de slavernij van vergankelijkheid. Zou Paulus ook zelf aan deze zinloosheid en vergankelijkheid geleden hebben? Ik denk dat ik dat proef in zijn woorden. Wat Paulus hier schrijft geeft woorden aan hoe ook wij kunnen lijden aan de tijd, en aan de zinloosheid en vergankelijkheid van ons bestaan. Paulus benoemt de zinloosheid en vergankelijkheid die er is, en tegelijk plaatst hij ze binnen het alles overstijgende perspectief van Gods toekomst, waarin de schepping zal worden bevrijd. Paulus’ woorden doen recht aan onze rauwe werkelijkheid. Tegelijk bieden ze uitzicht op de werkelijkheid van God die de onze raakt en zal vernieuwen.
Luistertip
‘Drive out the darkness’, een gevoelig lied van de Amerikaanse muziekgroep ‘The Porters gate’.
