Ieder jaar op de 2e zondag in december is er sinds 1997 Wereldlichtjesdag. Wereldwijd komen mensen bij elkaar om overleden kinderen te herdenken en steken zij om 19.00 uur een kaarsje aan. Door de verschillende tijdzones in de wereld ontstaat hierdoor een golf van licht, zodat de wereld een beetje lichter wordt voor de mensen die hun kind hebben verloren en daarbij mogen beseffen dat zij niet alleen zijn met hun verdriet.
Troost in trouw
In (bijbel)verhalen zijn veel dingen niet beschreven. Een lange tijdsperiode wordt bijvoorbeeld in één zin genoemd, terwijl daar soms ongekende schatten in te vinden zijn. Als we terugkijken in dit verhaal, dan lezen we dat Zacharias trouw is gebleven aan zijn vrouw. In die tijd had hij het volste recht om een andere vrouw te huwen, aangezien kinderen voortbrengen het hoogste doel was in een huwelijk. Hij deed dit niet. Zacharias en Elisabet bleven samen, ondanks dit grote gemis, en zonder te weten dat hun grote wens ooit in vervulling zou komen. Zacharias ging voor Elisabet, met haar wilde hij het levenspad bewandelen. Ze zouden kinderloos sterven, maar wel samen.
Verdriet en oordeel
God had echter een ander plan, maar dit hebben zij vele jaren niet geweten. Het is gemakkelijk om alleen naar de uitkomst van het verhaal te kijken en te vergeten wat eraan voorafgegaan is, en daarbij te oordelen over anderen. Denken dat een ander een gemakkelijker leven heeft, of denken te weten waardoor iemand vervelende dingen overkomt. In de Bijbelse tijd werd onvruchtbaarheid vaak als straf gezien en als ‘de schuld’ van de vrouw. Daar werd over geoordeeld. Uiteindelijk weten we vaak niet wat mensen hebben meegemaakt en waar ze onder lijden. Vaak is verdriet of de grootsheid ervan niet zichtbaar voor de buitenwereld. Dit betekent niet dat het er niet is. In de huidige tijd lijkt het krijgen van kinderen steeds meer maakbaar, terwijl dat niet zo is. Nieuwe moeilijke keuzes ontstaan. Hoe ver ben je bereid om te gaan? Ook daarin kan onbegrip en oordeel zijn vanuit de omgeving.
Erover spreken
Behalve dat er mensen zijn die geen kinderen kunnen krijgen is er het ondragelijke verlies van ouders die tijdelijk een kind in hun leven hebben gehad. Een kind dat ze verloren hebben aan de dood of aan het leven. Adoptie, verbroken contact, abortus en dood door ziekte of ongeluk zijn verliezen die mensen dag aan dag met zich meedragen.
Misschien geldt dat ook voor jou, en anders vast en zeker voor mensen in je omgeving, of je het weet of niet. Mijn wens is dat er mensen zijn, om jou en/of hen heen, bij wie het verlies er mag zijn. Bij wie erover gesproken mag worden, zelfs al is het voor het eerst na vele jaren. Dat er iemand de trouw die Zacharias toonde mag laten zien door bij je te blijven. En dat God je mag troosten.
Meer lezen? Op heiligeherrieadventskalender.nl vind je elke dag een popsong uitgelicht, n.a.v. de dagelijkse bijbeltekst in de online adventskalender van Petrus.
