Door: Sjoerd Muller
Opvallend hoeveel kinderbijbels een mens kan verzamelen in zijn leven. In een vluchtige blik op de boekenkast zag ik Mijn eerste Bijbel, Mijn kleine Bijbel, Ik zal er zijn, Bijbelverhalen voor meisjes en de Kinderbijbel. De plaatjes die erin staan variëren van een blije Jezus tot een héél blije Jezus. De meeste verhalen zijn niet bloederig en lopen goed af. Daar kun je als volwassene van alles van vinden, maar mijn kinderen smullen ervan.
Verbinding
Wat kun je als moderne vader of moeder nog met de Bijbel? Ik denk in de eerste plaats dat het goed is dat ze überhaupt weet hebben van die verhalen. Niet om het geloof een-op-een over te dragen, maar omdat verhalen zorgen voor verbinding. Dat klinkt wat zweverig, maar iedereen die groot is geworden met sprookjes kan het beamen: verhalen zorgen voor gesprekken, je kunt je verplaatsen in personen en hun emoties, en je vergeet die verhalen zelden of nooit. Jezus geeft in de Bijbel nooit hoorcolleges, Hij vertelt gelijkenissen. Verhalen dus.
Bijbellezen is maatwerk, geen ritueel omdat ouders vinden dat het goed is.
Bijbellezen is maatwerk
Maar welke bijbelverhalen lees je dan? Sla je ‘moeilijke’ verhalen over? Praat je erover na met je kinderen? Allemaal vragen waar ik niet zomaar een antwoord op heb. Veel hangt van de kinderen zelf af: waar zijn ze aan toe in hun leven, wat interesseert hen, welke verhalen zijn goed om te kennen door de moraal of de boodschap? Bijbellezen is maatwerk, geen ritueel omdat ouders vinden dat het goed is. Van mijn eigen grootouders herinner ik me nog de ellenlange lezingen uit de Statenvertaling na het middageten. Geen idee waar die teksten over gingen. Wisten zij het zelf? Wat betekende het voor hen?
Als ouder blijf ik niet buiten beeld
Daar ligt voor mij de crux: ik kan als gelovige én als ouder niet buiten beeld blijven wanneer ik mijn kinderen voorlees uit de Bijbel. Ook ik zal bij het lezen aan hen moeten vertellen wat die teksten met mij doen. Vind ik ze ingewikkeld of troostrijk? Helpen die verhalen me in mijn dagelijks leven of vertroebelen ze juist mijn beeld van God? Geloof ik ze of twijfel ik aan de echtheid? Als ik aan mijn kinderen vertel wat die verhalen voor mij betekenen, krijgen ze én een verhaal uit de Bijbel én een oprecht contact met hun vader. Beide lijken me zinvol.
Lees ook:
