Deze overdenking komt uit de laatste aflevering van 'Petrus in het land' (16 april), KRO-NCRV). De hele aflevering terugkijken? Ga dan naar NPO Start.
‘We komen steeds dichterbij. Dichter bij het paasfeest, het hart van het christelijk geloof. Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag: we volgen de weg van Jezus. Hoe Hij het brood brak en de beker deelde met Zijn vrienden. Hoe Hij zelf gebroken werd aan het kruis. Met Zijn dood lijkt alle hoop vervlogen.
Maar waar wij denken dat alle hoop voorbij is, gaat God verder. Daarom is Stille Zaterdag een kanteldag, een dag waarop voor mij het perspectief verandert. Aan de ene kant het lijden, Jezus’ lijden. En in Zijn lijden ligt alles besloten wat mensen ook vandaag te verduren krijgen. Aangrijpende verhalen van mensen op de vlucht. Kapotgeschoten huizen, hele dorpen weggevaagd. Zo veel moois kapot.
Ook ons eigen leven kan behoorlijk op de kop komen te staan. Door het verlies van gezondheid bijvoorbeeld, of door het gemis van een geliefde. En dan vragen we ons af: hoe gaat het verder? En misschien ook wel: gaat het überhaupt verder? Ik heb mezelf die vraag ook gesteld, toen ik de genocide in Rwanda moest ontvluchten, samen met mijn gezin.
Het is stil vandaag. Maar deze stilte is geen stilstand. Integendeel. Want verborgen voor onze ogen gebeurt er iets wat wij niet kunnen verklaren. Een nieuwe werkelijkheid, een nieuw leven, bij God vandaan. Daarom is Stille Zaterdag ook een hoopvolle dag. Een dag waarop ons perspectief verandert. Wij keren ons naar het licht en openen ons voor een nieuw begin.
De paasnacht laat dat op een prachtige manier zien. Het nieuwe leven begint in het donker, maar het donker wordt doorbroken door het licht. In de viering wordt het op een prachtige manier verbeeld: een nieuwe paaskaars wordt binnengebracht en wij delen het licht en geven het aan elkaar door. Dat is een van de mooiste momenten voor mij.
Want hier vieren we dat hoe donker het duister ook kan zijn, het licht het laatste woord heeft. Dát is het DNA van de gemeente. Het geeft troost aan mensen die met verlies te maken hebben. En moed, om vandaag te doen wat gedaan moet worden. Licht voorbij het duister, leven voorbij de dood.’
