Suzanne is van huis uit hervormd, Remco “kreeg van huis uit niets mee” van de kerk. Dat de zoons gedoopt zouden worden, was voor hem echter vanzelfsprekend. “En dat gaat verder dan omdat het voor Suzanne belangrijk was. Ik sta achter de normen en waarden die je meekrijgt in de kerk, en de zorg voor elkaar. We zijn ook voor de kerk getrouwd. Onze kinderen laten dopen lag in dezelfde lijn.”
Lieuwe en Teije zijn gedoopt in de Westerkerk in Amsterdam. Remco: “Tijdens de doopgesprekken vroeg de dominee specifiek aan mij of ik Suzanne zou ondersteunen in de christelijke opvoeding. Ik kon daar overtuigd ja op zeggen. Ik wil zelf ook graag de waarden die verweven zijn met de kerk meegeven. Het enige waar ik op tegen ben, is de kinderen iets opdringen. Geloof en kerkgang moeten uiteindelijk een vrije keuze zijn.”
Naar de kerk
Drie jaar geleden verhuisden Suzanne en Remco van Amstelveen naar Bussum. Suzanne: “Na onze verhuizing vond ik aansluiting bij de Spieghelkerk, een toegankelijke kerk met leuke jonge mensen. De dominee, Riegonda van Welie, heeft zelf ook een jong gezin. De jongens spelen weleens met haar kinderen, het loopt eigenlijk allemaal vanzelf. Dat helpt erg om de jongens mee te nemen en hen vertrouwd met de kerk te maken.”
Faber is in de Spieghelkerk gedoopt. Ook hier vond een doopgesprek plaats. Remco: “We konden meedenken over de invulling van de dienst, ik kon aangeven waar ik me prettig bij voelde. Dat was fijn.”
Essentie van het bestaan
De doop zelf betekent voor Remco “een soort belofte dat je heel goed voor je kind gaat zorgen, in goede en slechte tijden”. Voor Suzanne is de doop “heel bijzonder en emotioneel”. Je staat stil bij de essentie van het leven, je geeft je kind het geloof mee. Tegen je kind zeg je: ik wil dat je kennismaakt met God. En tegen God: ik wil dat je kennismaakt met mijn kind. Dat raakt voor mij de essentie van het bestaan.”
Voorleven
Remco gaat af en toe mee naar de kerk, en leest thuis ook weleens voor uit de Bijbel. “De kinderen weten dat ik het lastig vind om te geloven. Maar ik zeg hen dat ik het wel belangrijk vind dat zij met mama meegaan naar de kerk.”
Suzanne: “Ik wil mijn kinderen voorleven dat het geloof liefde is, goed voor anderen en voor jezelf zorgen, uit liefde voor God. De weg ligt open, ik wijs hen de weg, neem hen een stukje mee in geloof, God en kerk, en wat dat voor je kan betekenen. Daarna moeten ze zelf hun weg kiezen.”
Beeld: Nienke van Denderen