Eerst dorpsdominee, nu gevangenispredikant. Sjoerd Pos (46) wilde graag uit de ‘kerkbubbel’, nu werkt hij in de Dordtse bajes. Intensief en boeiend, ervaart hij: “Juist hier staan mensen open om over het geloof te praten. Tussen de muren stuiten ze op allerlei levensvragen.”
Samen met vrijwilligers Ted, Cora, Gerry en Tineke geeft hij twee keer per jaar een Alphacursus in de gevangenis. Er is een speciale ‘prison’-versie van deze cursus om kennis te maken met het christelijk geloof. “Want hier leven andere vragen dan buiten. De mannen komen uit heel ingewikkelde situaties.”
'Hier schijnt Gods licht extra fel'
Als iedereen is binnengedruppeld, begint Sjoerd: “Vandaag hebben we het over Jezus, hoe Hij je van binnen vrij kan maken.” Een van de gedetineerden vertelt hoe hij de dag ervoor Psalm 146 las in zijn cel. Het voelde alsof God rechtstreeks tot hem sprak. “Ik voel me nu compleet vrij”, zegt hij bijna juichend.
Vast onderdeel van de bijeenkomsten is het aansteken van de paaskaars. “Dat vinden de jongens belangrijk, als teken dat God erbij is”, vertelt Sjoerd. Na het lezen uit de Bijbel pakt hij zijn gitaar. “We gaan zingen, mannen.” ‘Samen in de naam van Jezus’, klinkt het zachtjes door de ruimte.
Na het plenaire deel gaan de mannen in groepjes uiteen om door te praten. Met belegde bolletjes en een glas sap, meegenomen door de vrijwilligers, sluiten ze de ochtend af. Sjoerd fietst met een dankbaar hart naar huis. “Ik weet dat het donker kan zijn in de gevangenis. Maar juist dan schijnt het licht – Gods licht – extra fel.”
Lees ook:
Tekst: Tineke van der Stok | Beeld: Nienke van Denderen
