Oud & Jong: ‘God is groter dan al onze denkramen’

Emma en Bert kennen elkaar nog niet persoonlijk, maar al pratend vinden ze al snel een gedeelde grond: hun liefde voor muziek. Beiden spelen graag piano. Ook de geneeskunde hebben ze gemeen. Emma denkt dat ze dat vak later wil studeren: “Mijn vader is hartchirurg en ik hoor allerlei verhalen over z’n werk, geen dag is ooit hetzelfde.”

Krachtbron

Wanneer ze de kaarten van het spel Tafelgesprekken doornemen, heeft Emma vrij snel een vraag gevonden die ze aan Bert wil stellen. Ze duikt meteen het diepe in: ‘Welke hoop heb jij te bieden voor de volgende generaties?’
Bert: “Ik geloof dat mijn leven niet zomaar een product is van toeval en biologische processen, maar dat het door God gewild en bedoeld is. Dat ik als persoon door God ben gemaakt en dat ik het leven in gestuurd ben met een opdracht. Dus dat mijn leven betekenis heeft. Daar put ik hoop en troost uit. Dat probeer ik aan mijn kinderen en kleinkinderen door te geven. Dat we gewilde en bedoelde mensen zijn en dat we allemaal iets te doen hebben in deze wereld. Wanneer de omstandigheden in het leven niet hoopvol zijn – wat vaak het geval is – dan is dit een krachtbron waaruit ik put.”

Emma: ‘Ik hoor vaak dat God er altijd is, dat helpt me’

Onveilig

“Dit lijkt me wel een mooie vraag voor jou”, vervolgt Bert: ‘Reageer op de stelling: geloof geeft mensen houvast in tijden van tegenslag.’ Emma: “Daar ben ik het mee eens. Dat merk ik vooral als ik bid. Als je met mensen praat, gaan ze ook hun eigen verhaal vertellen, of ze reageren op je. God luistert alleen maar. Dat geeft houvast, dat Hij naar mij luistert en me écht hoort. Zelf heb ik nog geen echte tegenslag gekend, maar dat komt vast als ik ouder word. Ik heb wel vaak dat ik me niet veilig voel als ik alleen thuis ben. Ik word dan bang omdat ik denk aan wat er allemaal kan gebeuren. Ik ben bang om dingen te gaan zien die er niet zijn. Ik kan er met mijn ouders over praten en de ene keer is het erger dan de andere keer. Het zal uiteindelijk wel gewoon weggaan. Dat hoor ik tenminste van andere mensen die ook zoiets hebben gehad. Als ik dan ga bidden helpt dat. Dan heb ik het gevoel dat ik gehoord word en dat het wel goed komt. Ik voel me dan minder alleen. En in de kerk hoor ik vaak dat God er altijd is, dat helpt me ook.”
Bert: “Ik vind het moedig dat je dit zegt. We zongen het zonet nog in de kerk: ‘God kent jou vanaf het begin, helemaal van buiten en van binnenin’ – een simpel kinderliedje, maar zo is het precies.”

Denkramen

Emma heeft nog een vraag gevonden voor Bert: ‘Als er zoveel lijden is in de wereld, hoe kan er dan een God zijn?’ Bert antwoordt: “Als ik probeer in menselijke termen in God te geloven, wordt het geloof moeilijker. In mijn studententijd twijfelde ik daarom weleens aan het bestaan van God, onder invloed van de wetenschap als begrenzing van wat je kunt bedenken. Later zag ik in dat God groter is dan al onze denkramen. God zegt niet voor niets dat we geen beelden van Hem moeten maken. Daar bedoelt Hij volgens mij geen echte beelden mee, maar vooral onze voorstellingen van Hem. Hij gaat ons voorstellingsvermogen te boven. Aan het bestaan van God twijfel ik allang niet meer. De twijfel die ik nog wel heb, wordt nu meer gevoed door het lijden in de wereld. Dan denk ik: wat doet U daarmee? Het kwaad gaat maar door, wat is daar de bedoeling van? Daar worstel ik wel mee.”

Bert: ‘Soms zorg je zélf ook voor verlies’

Veerkracht

Samen delen ze nog hun gedachten over de laatste vraag: ‘Veerkracht na verlies, wat heb jij ervaren?’ Emma vertelt: “Toen mijn oma overleed, was dat erg verdrietig voor alle familie. Maar als ik nu naar hen kijk, zie ik dat het goed gaat. Het is een pijnlijke herinnering, maar je had elkaar en je had God. Dat maakt veerkrachtig, denk ik.” 
Bert beaamt dit en voegt eraan toe: “Soms zorg je zélf ook voor verlies. Ik kan veel mooie verhalen vertellen over mijn leven, maar ik ga toch ook regelmatig onderuit. Er zijn altijd dingen in ons leven die niet kloppen – dat we falen. Dan geeft God mij veerkracht: Hij zet mij weer in de vrijheid, via genade en vergeving. Als ik struikel, richt Hij mij op en mag ik weer verdergaan.”

Tekst: Elze Riemer | Foto’s: Niek Stam | 3 jan 2024