Je kind laten dopen of opdragen, het kan allebei in Oase waar veel verschillende nationaliteiten en culturen samenkomen. “Wij kozen voor opdragen omdat we het belangrijk vinden dat onze kinderen de ruimte krijgen zelf hun weg met God te vinden”, vertelt Hendrik. Inhoudelijk is er geen verschil. Als ouders zorgen wij voor een christelijke opvoeding, de kinderen kunnen dat later beantwoorden met de volwassendoop of het doen van belijdenis.”
Voor dopen als opdragen is allebei veel te zeggen als je de Bijbel leest", vindt Hendrik. “We zien de ene vorm niet als beter of meer bijbelgetrouw dan de andere. We hebben van tevoren in een gesprek met de voorganger gesproken over beide vormen en zijn tot de keuze gekomen om onze kinderen op te dragen.”
Belofte aan God
In tegenstelling tot de doop komt er bij opdragen geen water aan te pas, de voorganger zegent het kind. Bij Noah en Aaron werd het hoofdje aangeraakt, bij Evi ook de voetjes en de handjes.
Gonda en Hendrik hadden ook zelf een rol in de viering. Bij alle drie kinderen kozen ze zelf een bijbeltekst om voor te lezen. Hendrik las deze tekst, Gonda vertelde de motivatie om de kinderen op te dragen. Gonda: “Het is onze belofte aan God dat we onze kinderen willen opvoeden met het geloof. We legden uit waarom we dat belangrijk vinden. Na het opdragen kregen we als ouders een zegenwens in de vorm van een zegenlied. En we zongen enkele liederen die we zelf hadden gekozen omdat ze voor ons een bijzondere betekenis hebben.”
Feestelijk
Gonda en Hendrik ervoeren het opdragen als een viermoment en een moment van getuigenis richting hun omgeving. Hendrik: “Voor het opdragen van de kinderen hadden we mensen met wie we vaak omgaan uitgenodigd. Onder hen waren mensen die het helemaal niet gewend zijn om wekelijks samen te komen op zondag. Zo lieten we iets zien van hoe we in het leven staan en welke rol God speelt in ons leven.” Gonda: “En dat onze kinderen hoeven niet te presteren om geliefd te zijn, ze zijn al geliefd bij God.”
En dat vierden ze drie keer groots, met een lunch met de genodigden in een leuke gelegenheid in de buurt. “Het was steeds een heel feestelijke dag.”
Een voorbeeld zijn
Het opdragen van de kinderen was niet alleen een belofte aan God, ook aan de kinderen zelf, vinden Gonda en Hendrik. “We willen hen graag opvoeden in het christelijk geloof en een voorbeeld voor hen zijn van hoe je als christen in het leven kunt staan. En dat is niet alleen op zondag.”
Beeld: Nienke van Denderen
