Eens per jaar komen jonge lutheranen samen op een bijzondere plek in Nederland. Dit keer was het Kasteel Hoekelum, prachtig gelegen tussen bos en weiland in de buurt van Bennekom, het decor voor een weekend vol inspiratie, ontmoeting en verdieping met Dietrich Bonhoeffer als gids.
Lutheranen weten wat goed leven is: met een kop goede koffie, een glas wijn en heerlijk eten ontstaan de mooiste gesprekken. Geen koetjes en kalfjes, maar eerlijke, open gesprekken over geloof, over theologie en over wat het betekent om christen te zijn in deze tijd.
Dichtbij en menselijk
Het weekend begon indrukwekkend. Kees van der Zwaard opende met een aangepaste versie van zijn toneelstuk over Bonhoeffer. Waar het oorspronkelijke stuk twee stemmen had – Bonhoeffer en zijn verloofde Maria – gaf Van der Zwaard ze allebei een plek in een indringend spel. De worstelende theoloog en de liefdevolle stem van Maria maakten Bonhoeffer dichtbij en menselijk.
24 uur lang volgden inspirerende momenten en workshops. Over gemeenschap zijn, over de betekenis van kerk-zijn in de geest van Bonhoeffer, over zijn catechismus en hoe hij met jonge mensen geloof vormgaf. Er werd gewandeld met teksten van Bonhoeffer in de hand, die je deelde met je wandelgenoot.
Aangrijpend
Het meest aangrijpende moment? Dat was toch de introductie. De voordracht van ‘Wie ben ik?’, geschreven door Bonhoeffer in zijn cel. Van der Zwaard stond op drie tafels – even groot als Bonhoeffers gevangeniscel – met bril en houding die herinnerden aan de theoloog zelf. Zijn woorden klonken net zo rauw in deze tijd: "Wie ben ik? Ik ben een speelbal van mijn eenzaam vragen. Wie ik ook ben – Gij kent mij, ik ben van U, mijn God."
Die woorden dreunen nog na, in mijn hart en in mijn ziel.
-
