Laat me vergeten dat ik sterfelijk ben
en dat ik tot stof zal vergaan.
Ik wil liever niet weten
dat ik maar tijdelijk ben,
en ik bid voor een eeuwig bestaan.
Ik kijk naar de sterren
en ik ruik het verse gras.
God, wat zou het mooi zijn
als het leven eeuwig was.
Maar als de dood niet zou bestaan,
zou ik bang zijn voor het leven,
zou ik alles ondergaan
zonder dromen, zonder streven.
Ik zou zwerven door de tijd
met alleen de zekerheid
dat ik elke dag voor eeuwig op zou staan.
Ik hou van het leven,
maar ik ben me bewust
dat het maar tijdelijk is.
En als ik zou sterven,
heb ik eindelijk de rust
die ik in het leven zo mis.
Als de dood niet zou bestaan,
zou ik bang zijn voor het leven,
zou ik alles ondergaan
zonder dromen, zonder streven.
Ik zou zwerven door de tijd
met alleen de zekerheid
dat ik elke dag voor eeuwig op zou staan.
---
Dit lied over dood en leven is geschreven door Han Kooreneef. Hij ging met predikanten Paul Visser en Rob Visser in gesprek over zijn liedjes, zijn onrust en een nieuwe hemel en een nieuwe aarde:
Foto: Sjaak Verboom
