Lied: Als de hemel vol gezang is

Als de hemel vol gezang is,
U de glorie zingt,
snarenspel nooit onderbroken,
rond uw troon weerklinkt,
wordt U alle eer gegeven,
omdat leven U ontspringt.

Gaf Gij ook ons niet de adem
die U loven moet. 
Laat het lied op aarde klinken
als de hemel doet:
een gebed dat U wil danken,
wil verklanken: God is goed. 

Hier beneden klinkt ons loflied,
maak het tot uw troon.
Adem in ons lied het weten,
dat Gij bij ons woont,
opdat hart en ziel veelvuldig
U, God, huldigt, eer betoont. 

Want U komt alleen de eer toe, 
alle heerlijkheid. 
Aan U, Schepper, God en Vader, 
blijft ons lied gewijd. 
Om de Zoon, U alle glorie, 
door de Geest, in eeuwigheid. 

_{Uit: Het liefste lied van overzee. 
Muziek: 'Angelvoices' door Edwin George Monk
Vertaling: Sytze de Vries
Gezongen door een projectkoor o.l.v. Hanna Rijken.
Orgel: Sebastiaan ’t Hart
© maker}

---

Toegelicht: Als de hemel vol gezang is 

(door dr. Oane Reitsma, medewerker Spiritualiteit en Eredienst dienstenorganisatie Protestantse Kerk) 

Hemelse liturgie 

‘Als de hemel vol gezang is’ is een vrije vertaling van de Engelse hymn ‘Angelvoices ever singing’. Het beeld van de engelen die onvermoeibaar voor Gods troon lofzingen komt uit het bijbelboek Openbaring (onder meer hoofdstuk 4 en 7), al klinkt hier ook het ‘snarenspel’ uit Psalm 150 mee. De eer die God zonder ophouden wordt gegeven, is de hemelse liturgie. 

Aardse stemmen

Die letterlijke ere-dienst (eerbaar dienstbetoon) in de hemel heeft op de aarde zijn tegenhanger in de lofzang van de kerk. Deze komt in couplet 2 aan de orde. Maar ook deze lofzang wordt door God zelf geïnitieerd, omdat zijn geest de adem geeft aan de mensen om te zingen: zowel letterlijk de ademhaling (lucht) als de motivatie (‘geest’, spirit). Dat dat gebed op aarde nog niet aan het volmaakte hemelse kan raken, heeft Sytze de Vries mooi gevat in de samenvatting van wat de mensen op aarde dan zingen: in simpel taalgebruik ‘God is goed’. Niets hoogdravends, maar concreet de essentie gevat. 

Troon 

Vervolgens komt er in couplet 3 een citaat uit Psalm 22:4 aan de orde, waar de lofzangen van Gods volk worden voorgesteld als de troon waar Hij op zetelt. God wordt gevraagd dat opnieuw te bewerkstelligen voor de zingende gemeente. Zo woont Hijzelf in het loflied onder de mensen – al zingend tillen zij zichzelf op tot nabij God. Het slotcouplet is een klassieke doxologie: een lofprijzing aan de Drie-ene God, Vader, Zoon en heilige Geest. Hem komt de eer toe. Wie zo zingt, voegt hemel en aarde samen. 

| 7 okt 2024