Heer, vanuit verbinding willen we spreken, geloven en handelen.
Zo vaak lukt ons dat niet.
Op deze Israëlzondag kan het bijna niet anders dan dat onze eerste gedachten uitgaan naar het ‘gekmakende conflict’, de oorlog tussen het Israëlische leger en Hamas.
Allemaal hebben we daar gedachten, gevoelens en meningen over. En vaak is het zo moeilijk om die op een respectvolle manier met elkaar te delen. We lijken lijnrecht tegenover elkaar te staan binnen families, vriendengroepen en geloofsgemeenschappen.
Heer, ontferm U.
Eeuwige, vanuit verbinding willen we spreken, geloven en handelen.
Zo vaak lukt ons dat niet.
Als kerk spreken we uit dat we onopgeefbaar verbonden zijn met het volk Israël.
Door de eeuwen heen hebben we zo vaak niet naar hen geluisterd, hen niet gezien, hun geloof en traditie verbogen en ingeperkt naar ons eigen beeld.
Heer, ontferm U.
Barmhartige, vanuit verbinding willen we spreken, geloven en handelen.
Zo vaak lukt ons dat niet.
Te lang hebben we als kerk te weinig geluisterd naar de stem van Palestijnse christenen en wat zij meemaken, hoe hun grond- en mensenrechten met voeten worden getreden.
Heer, ontferm U.
Levende, om al het hemeltergende leed, al de mensonterende situaties op de Westbank, in Israël, in Gaza: de gijzelaars en hun families en vrienden, alle doden, de honger, de uitzichtloosheid, de terreur, de vernietiging, en dichtbij: de verharding in ons eigen land, de bedreigingen die de Joodse gemeenschap ondergaat.
Heer, ontferm U.
(door Johanna Tanja)
---
Lees ook:
