Download hier de bladmuziek in F
Download hier de bladmuziek in G
Jezus roept hier mensen samen
die in woord, gebed en lied
Gods aanwezigheid beamen,
geen belofte gaat teniet.
Prijs nu God, die goed en trouw is,
prijs de Zoon, die mensen kent,
prijs de Geest die als de Trooster
zich naar ons heeft toegewend.
Jezus roept ons te belijden
Hem als Heer van het Heelal,
hoeder van ons broze lichaam,
redder van wie faalt of valt.
Zing het uit, laat elk het horen,
zing het heilige verhaal,
zeg de wereld: Christus´ glorie
is op aarde neergedaald.
Jezus roept ons tot de ander,
zo verschillend als wij zijn,
ras of huidskleur, rangen, standen -
Jezus trekt geen scheidingslijn.
Ga met vrienden en met vreemden,
ga met mensen, groot en klein,
ga met zaligen en zoekers,
die op zoek naar waarheid zijn.
Jezus roept ons tot zijn tafel,
breed en wereldwijd gedekt,
waar de kerk bezit haar aardse
hemelse ontmoetingsplek.
Deel dan brood en wijn, zijn lichaam,
deel het lied van liefde weer,
deel het feest voor heilige zondaars,
wees te gast bij God de Heer.
muziek: Frank van Essen (arrangement), Allard Gosens, Jan Willem van Delft en Sjoerd Visser
tekst: John L. Bell en Graham Maule - 'Jesus calls us here to meet Him'
vertaling: Ria Borkent
melodie: Schotland - LEWIS FOLK MELODY
tekst: © Wild Goose, Iona/Glasgow
vertaling: © BV Liedboek
Toegelicht: Jezus roept hier mensen samen
(door dr. Oane Reitsma, predikant van de Protestantse Gemeente Enschede)
Iona-lied
Dit lied is afkomstig uit de oecumenische Iona-gemeenschap en staat nu als nummer 975 in het Liedboek (2013). Het lied roept de mensen op om gemeenschap te vormen in antwoord op Jezus’ roep. Het weerspiegelt daarmee een belangrijke waarde van de Iona-gemeenschap, die een eigentijdse gemeenschap wil vormen rondom bijbellezing, gebed en bezinning, met het oog op gerechtigheid, vrede en de heelheid van de schepping.
Het woordje ‘hier’ in de eerste zin kan betrekking hebben op iedere plek waar mensen elkaar ontmoeten in of vanuit geloof, of dat nu een liturgische ontmoetingsplek is of een andere samenkomst. Centraal staat dat er een besef is van Gods aanwezigheid.
Drie-eenheid
Het eerste couplet zet meteen in bij een belangrijk fundament in de breedte van de christelijke traditie. De trouw van God de Vader, de nabijheid van de Zoon en de troost van de Geest worden gepresenteerd. Waar dat traditioneel vaak aan het eind van een lied als lofprijzing gezongen wordt, staat het hier aan het begin: dit is wat kerken en gelovigen in het christendom bindt, het geloof in Vader, Zoon en Geest.
Opvallend is dat alle volgende coupletten vooral op de persoon van Jezus focussen. Het tweede couplet roept namelijk op Hem te eren en heeft daarmee duidelijk een belijdend karakter. Ook dit sluit aan bij de brede oecumene.
Pas het derde couplet vertelt inhoudelijk meer over Jezus, namelijk dat Hij niet oordeelt op basis waarvan andere mensen oordelen: huidskleur, rang en stand, groot of klein. Hij roept ons ‘tot elkaar’. Verrassend is het woordje ‘zoekers’. Voor hen is ook nadrukkelijk plek, ondanks de wat stevige inzet bij geloofswaarheden in het begin.
Brood en wijn
Het laatste couplet komt tot de kern van het gelovig gemeenschap vieren: brood en wijn en (vooral!) het lied van liefde delen, aan tafel. De kerk wordt hier expliciet genoemd, maar wordt dus zo breed mogelijk – oecumenisch – opgevat. Aan tafel zijn we te gast bij God en ontstaat er op aarde een ‘hemelse ontmoetingsplek’.
Het laatste doet vermoeden dat het een avondmaalslied is. De Maaltijd van de Heer is inderdaad een logisch moment om dit lied te zingen, bijvoorbeeld als de gemeente aan tafel gaat. Maar het kan ook heel goed helemaal aan het begin van een kerkdienst of samenkomst gezongen worden, omdat immers alle liturgie gebaseerd is op Schrift én Tafel (ook als het laatste niet altijd gevierd wordt, het is wel de basis voor iedere viering). Het lied herinnert eraan wat kerken (en gelovigen) verbindt en plaatst ons daarmee midden in de gemeenschap die plaatsen en tijden overstijgt.
Melodie
De melodie is een traditionele melodie uit Schotland. Regel 1-2 zijn gelijk aan 3-4 en 7-8. Het is bij Iona-liederen ook de bedoeling (vanwege veel gasten bij hun gebedsbijeenkomsten) dat ze makkelijk mee te zingen zijn. Bij het zingen is het even opletten aan het eind van regel 5 (het woordje ‘trouw’). Daar wijkt het steeds doorgaande, rustige ritme van het lied (lang-kort, lang-kort, lang-kort) één keertje af (namelijk: kort-lang). Dat geeft een verfrissende spanning in de melodie, die de tekst overigens prachtig draagt. Feestelijk, zo’n lied!
Foto: Marloes Kamer, KRO-NCRV
