Jacob heeft speciaal voor de gelegenheid zijn nachtelijke samenzijn met vrienden eerder dan normaal gestaakt, zodat hij niet te moe was voor de kerkdienst en dit gesprek. Normaal gesproken gaat het licht pas zondagochtend in de vroege uurtjes uit, waardoor hij de kerkdienst niet meer haalt.
Reint Koops (81) was zijn werkzame leven leraar en schooldirecteur, en zat in militaire dienst bij de marine. Hij zet zich al zijn hele leven in voor de kerk. Sinds 1990 is hij lid van de Protestantse Gemeente Lemmer.
Jacob van der Goot (17) zit in havo 5 en wil daarna naar de Koninklijke Militaire School voor onderofficieren. Hij is sinds zijn geboorte lid.
Jacob: ‘Het mag wel wat simpeler en minder langdradig in de kerk’
Moeilijke taal
Hij is dan ook niet zo vaak in de kerk te vinden, net als zijn leeftijdsgenoten. Veel haalt hij toch niet uit de kerkdienst. Van de dienst van vanochtend heeft hij niks meegekregen, vertelt hij. “Al dat moeilijke taalgebruik zorgt ervoor dat mensen het niet begrijpen of het verkeerd interpreteren. Het mag wel wat simpeler en minder langdradig.”
Waarom hij dan toch af en toe nog komt? “Voor mijn ouders. Het geloof is me met de paplepel ingegoten, het hoort voor mij bij het leven. Het moet ook blijven, vind ik, anders wordt het allemaal maar een beetje een depressieve boel. Er gebeurt van alles in de wereld. Dan moet je geloven in iets goeds, anders kom je er niet doorheen. De vrienden waar ik elke zaterdagavond mee optrek, heb ik leren kennen tijdens de kindernevendiensten. Die vriendschappen – en het gevoel dat ik ergens bij hoor – heb ik dus aan de kerk te danken.”
Investeren
Hoog tijd om een kaart te trekken uit het kaartspel Tafelgesprekken. Jacob heeft een mooie gevonden: ‘Zijn er waarden waarvan u vindt dat ze aan volgende generaties doorgegeven moeten worden?’ Reint reageert: “Je steentje bijdragen in de maatschappij én in de kerk, dat heb ik altijd heel belangrijk gevonden. Ik heb mijn leven lang veel tijd en energie gestoken in het kerkenwerk, in allerlei functies en op allerlei niveaus. Nog steeds doe ik wat ik kan. Zo ben ik opgevoed. Wat je net zei, zo zie ik het ook: de kerk geeft me het gevoel dat ik ergens bij hoor, bij een gemeenschap van mensen. Ik vind dat je daar ook in moet investeren. Ik vind het echt moeilijk dat de kerk op zondag steeds leger is en dat de jongeren nergens te bekennen zijn.”
Reint pakt een andere kaart: “Deze past er goed bij, Jacob: ‘Waar leef jij voor?’” Die reageert: “Om andere mensen te helpen. Daarom wil ik straks ook bij de constructiegenie bij Defensie, om mensen te helpen met bouwen. Je kan dan worden uitgezonden naar rampgebieden om bijvoorbeeld een noodkamp op te zetten voor de mensen die getroffen zijn.”
Reint: “Maar heb je dan geen ambitie om iets in de kerk te doen?” Jacob: “Als ze mij zouden vragen of ik bijvoorbeeld wil helpen de kerk te verbouwen, zou ik dat wel willen, hoor. Maar ze vragen me nooit ergens voor. En het is niet zo dat ik weinig te doen heb. Ik ben altijd wel bezig.”
Reint: ‘Maak wat van het leven, want het is je gegeven’
Veel lol
Daar heeft Reint nóg wel een vraag bij: ‘Wat doe je graag met vrienden?’ Jacob: “Op zaterdagavond spreken we eigenlijk altijd af bij iemand thuis. We zetten wat muziek op en praten over van alles en nog wat. Of we gaan naar de bios. We eten ook vaak wat bij de eettent in het dorp. We hebben veel lol met elkaar. Maar hier heb ik een vraag voor u, ik ben wel benieuwd: ‘Wie is voor u een voorbeeld van optimisme?’”
Reint: “Mijn vrouw. Ik ben twee jaar geleden erg ziek geweest, ik heb kanker gehad en mijn vrouw sleepte me er echt doorheen. Zij was vanuit haar geloof heel stellig: het komt goed met je. Of je sterft en het komt goed, of we leven nog jaren samen door – het komt hoe dan ook goed. Ik vind dat je zo je leven moet proberen in te richten, Jacob: maak er wat van, want het is je gegeven.”
Jacob: ‘Ik heb mijn vriendschappen aan de kindernevendienst te danken’
Hoop
Het is tijd voor een laatste vraag. Jacob kiest er een voor Reint: ‘Vertel iets hoopvols dat u ontdekt heeft in het leven.’ Reint antwoordt: “Mijn moeder is overleden met een glimlach. Ze zag waar ze heen ging en het was iets moois. Dat geeft me hoop. De klimaatverandering, alle onrust in de wereld – waar gaat het heen? Hoe dan ook weet ik, geloof ik, dat er een keer een einde komt aan alle ellende. Dat zag ik aan die glimlach en daar houd ik me aan vast.”
Een goed gesprek thuis
Het spel Tafelgesprekken is ook te koop voor thuis! Aan de hand van verrassende vragen ga je op een ongedwongen manier in gesprek over levensvragen. Met de code PETRUS krijgen Petrus-lezers 15 procent korting op de varianten ‘Samenleven’, ‘Feestdagen’ en ‘Levensverhalen’ (normaal € 17,95).
Foto: Sjaak Verboom
