Doorgaan naar hoofdinhoud

Wietze de Jager: ‘Ik neem mijn twijfels elke avond mee in mijn gebed’

Jongeren weghouden bij de verleidingen van het leven? Dat heeft geen zin. Heb het lef om ze los te laten, maar help ze wel het spoor van Jezus te vinden, stelt radio-dj Wietze de Jager.

Het is even zoeken hoe ze het gesprek gaan vormgeven. “Voer jij het woord maar, Paul”, stelt Rob Visser voor, want Paul Visser en Wietze de Jager, dj bij Radio 538, kennen elkaar goed: Wietze is lid van de Noorderkerk. 

Maar dat zorgt er júíst voor dat Paul Visser liever wat meer op de achtergrond blijft. “Het voelt raar om Wietze te interviewen, ik ken hem te goed. Hij beheert zelfs gedeeltelijk mijn Instagram-account, hij kan mij maken en breken”, grapt Paul. “Begin jíj maar liever, Rob.”

Die blijkt heel nieuwsgierig naar de radio-dj, want “ik kende je helemaal niet”. Dat snapt Wietze heel goed, want op de radio bereikt hij een veel jonger publiek. Mensen van de leeftijd van de Vissers hebben vaak geen idee wie hij is.

Talent

Wietze is opgegroeid in de vrijgemaakte kerk. “Een tikkeltje orthodox”, schat hij zelf in. In zijn studententijd was hij wat minder bezig met zijn geloof. “Maar ik heb op het juiste moment de juiste mensen om me heen gehad.”

Met ‘de juiste mensen’ bedoelt hij onder anderen zijn broer, die ook in Amsterdam woont en regelmatig op zondag appt: ‘Vanavond Noorderkerk?’ “Als ik al twijfel, haalt hij me wel over.” Of zijn eigen predikant. “Op een dag kwam Wietze bij me”, vertelt de voorganger. “Kán mijn werk als radio-dj wel als je gelooft, vroeg hij zich af. Voor mij is dat geen vraag. Mensen in andere functies staan óók bloot aan allerlei verleidingen. Ontwikkel je talent, heb ik geantwoord. Maar, zo heb ik erbij gezegd, ga tegelijkertijd op zoek naar God.”

“Dat opende mijn ogen”, aldus Wietze. “Christen-zijn en werken als radio-dj hoeft niet los van elkaar te staan. Het is juist een uitdaging.” Hij verrast mensen graag met zijn geloof: “Veel mensen denken bij een kerk aan iets ouds en stoffigs. Dat er ook hippe jongeren naartoe gaan, verbaast ze.” 

Hij steekt zijn geloof niet onder stoelen of banken. Soms zit dat in details – “vloeken op de radio, dat is echt een grens” – soms vraagt hij er bewust aandacht voor. Zo kwam Paul Visser in 2016 naar aanleiding van de Week van Gebed vier maanden lang elke maandagochtend in de uitzending om te bidden. Voor een zender als Qmusic een nogal provocerend idee. Het leverde flink wat reacties op. “Vernietigende, van mensen die daar niet op zaten te wachten, maar ook verrassende. Mensen zeiden: ‘Zit ik in het donker in de auto, hoor ik een dominee bidden. Dat doet me wat.’”

Het was altijd even schakelen voor Paul Visser: eerst vaak een luidruchtige grap aanhoren – en dan gaan bidden. “Maar ik vond het heel bijzonder dat ik dit mocht doen, mensen door een kort gebed bij God brengen.” Nog steeds spreken mensen hem erop aan: “U bent toch die dominee die bidt met Wietze?”

Op het randje

Wietze heeft het nodig om naar de kerk te gaan. “Ik wil op zondag graag tot de kern komen. Ik vind het fijn als iemand me af en toe op mijn donder geeft. En Paul doet dat.”

Rob Visser lacht. “Nou, zo ken ik Paul niet. Geef daar eens een voorbeeld van.”

“Hij houdt je een spiegel voor”, legt de radio-dj uit. “Dan zegt hij bijvoorbeeld in de dienst: ‘We knikken hier allemaal ‘ja’, maar wat doen we morgen?’ Inderdaad, denk ik dan, morgen kondig ik weer liedjes aan met teksten die niet mals zijn. Of ik haal grappen uit die op het randje zijn. Dat ervaar ik als een spanning.”

Rob Visser grijpt naar een ander voorbeeld: het conflict met Mattie, met wie Wietze lange tijd een radio-duo vormde. Samen zouden ze overstappen naar een andere zender, maar Mattie sloot onverwachts in zijn eentje een contract bij Qmusic. “Welke rol heeft jouw geloof gespeeld tijdens dat conflict?”

“‘Ik vind het heel knap dat je niet met modder hebt gegooid’”

Paul Visser

“Ik was erg gekwetst”, zegt Wietze. “Die pijn blijft, maar is op een gegeven moment wel verzacht. Ik denk dat mijn geloof daarbij geholpen heeft.” Het hielp hem vooral om alles in verhouding te zien. “Je realiseert je in zo’n situatie wat écht belangrijk is. Zo’n radioprogramma is leuk, maar dat is niet waar het in de kern om gaat.”

Paul Visser vindt het “knap dat je niet met modder hebt gegooid. Je hebt er af en toe iets over gezegd, maar je bent niet je gram gaan halen. In jouw positie letten mensen daarop, zeker als ze weten dat je gelooft.”