“Toen ik jong was had ik weinig vriendjes, ik las vooral veel over van alles. Sociaal gezien was ik een observant, analytisch en afstandelijk, maar vond al jong in de muziek mijn uitlaatklep. Op mijn 9e ben ik op de computer muziek gaan maken. Dat was achteraf gezien denk ik mijn eerste ervaring met het goddelijke, omdat ik daar mooie dingen maakte uit het niets. Het voelde alsof ik bezig was met iets wat me ontsteeg. Het was bijzonder en wonderlijk om voor het eerst een akkoord te maken en te ontdekken dat het zo mooi klonk – ik had geen enkele muzikale achtergrond. Ik had op dat moment geen godsbeeld, laat staan taal of gevoel daarvoor. Sterker nog, ik profileerde me op jonge leeftijd al als een nieuwe atheïst. Ik was fan van Richard Dawkins, Christopher Hitchens; ik kende al die argumenten uit m’n hoofd en was erg gepassioneerd die te pas en te onpas naar voren te brengen.”
Podcastserie over geloof en levensvragen
Samen met de Protestantse Kerk lanceert Sefa een podcastserie waarin geloof en levensstijl centraal staan. In deze serie gaat hij met vijf predikanten in gesprek over levensvragen. Bekijk de eerste aflevering hier.
De kracht van Bach
“Zodra ik iets interessant vind, ga ik me er nogal intens in verdiepen. Zo ging het ook met muziek. Ik ging eeuwen terug en stuitte op Bachs koraalzettingen. Ik was tot tranen toe geroerd en dat was wel even schrikken. Het koraal ‘Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ’ veegde de vloer met me aan en tilde me tegelijkertijd op. Ik voelde zo’n diep gevoel van verlangen daarin, te midden van muziek waarin onvolmaaktheid en volmaaktheid hand in hand gaan. Maar ik kon er niet omheen dat ‘Jesu Christ’ daar centraal staat, ook al wist ik op dat moment totaal niet wat ik daar nou mee aan moest.”
'Ik vroeg God in toch wel vrij diepe wanhoop wat ik moest doen, wie ik ben en waar ik heen moest.'
Gamechanger
“Wat later stuitte ik op de Geneefse psalmen – echt een gamechanger voor me. Alles wat ik mooi vond kwam in deze psalmen samen: geschiedenis, theologie, muziek, literatuur en poëzie. Het opende voor mij de poorten van een geestelijk leven. Ik begon de Bijbel te lezen en er ging een wereld voor me open van inspiratie, troost, hulp en een kader. Mijn generatie groeit grotendeels zonder kader op, met het idee dat je heer en meester bent van je eigen geluk. De keerzijde daarvan is dat je dan dus ook eindverantwoordelijke bent voor al jouw lijden. En er is nogal wat lijden in het leven!”
Christelijke traditie
“Mijn eerste album heet ‘Leven = Lijden’; ik was 16 en fan van Schopenhauer. Ik wist en voelde al jong dat er van alles wringt en schuurt in het leven. Ik vind het heerlijk dat de christelijke traditie midden in die werkelijkheid gaat staan, van mensen die er op allerlei manieren een potje van maken. Het benoemt het lijden zonder het te bagatelliseren, om vervolgens op zo’n elegante manier hoop te bieden. Hoop en uitzicht op verzoening. Het voelt voor mij als een warm bad en een arm om mij heen.”
'Ik voelde zo’n overweldigende hoeveelheid liefde. Ondanks mijn rationele weerstand werd ik er de volgende ochtend weer mee wakker.'
De weg naar geloof
“Ondertussen was ik nog steeds een seculier jongetje van 17 dat half puberend met ‘frenchcore’, harder dan hardstyle, de wereld over trok. Ik weet nog dat ik samen met een vriend in de auto naar een optreden zat en keihard de Geneefse psalmen van Mannenzang Katwijk had opgezet. Die vriend keek me aan en zei: ‘Wat is dit en mag dit alsjeblieft uit? Ik voel me een hele grote zondaar als ik dit hoor.’ Overigens was ik op dat moment nog niet tot geloof gekomen. Dat is gebeurd tijdens de coronacrisis. Als artiest kwam mijn wereld toen volledig tot stilstand. Niet meer elk weekend voor een uitzinnige menigte staan, bezig zijn en veel geld verdienen. Ik zat mentaal volledig aan de grond. Toen heb ik ervoor gekozen om zélf de weg te gaan bewandelen waar ik al die jaren daarvoor zoveel over had geleerd. Ik vroeg God in toch wel vrij diepe wanhoop wat ik moest doen, wie ik ben en waar ik heen moest. Toen gebeurde er iets met mij wat ik niet kan verklaren. Ik voelde zo’n overweldigende hoeveelheid liefde. Ondanks mijn rationele weerstand werd ik er de volgende ochtend weer mee wakker. En het is nooit meer weggegaan. Dat is dat mysterieuze dat ik ook ervaar in muziek: er komt iets in beweging, er resoneert iets wat je niet kunt vastgrijpen of orkestreren. Anders zou ik alleen maar hits maken en zou iedereen gelovig zijn.”
Geloof als houvast
“Ik ervaar in mijn leven veel prestatiedruk. Dat is niet veranderd. Ontspannen is lastig voor mij. Maar ik heb nu wel een houvast waar ik op terug kan vallen. Gisteren nog was ik in de hervormde kerk in Katwijk. De nacht ervoor had ik een optreden gehad, maar ik kwam echt verkwikt uit de kerk. Alsof ik net naar de spa was geweest. Het samen luisteren, zingen, met God bezig zijn – het herijkt mij en maakt dat ik er weer met frisse moed tegenaan kan.”
Concertavonden
Begin volgend jaar organiseren de Protestantse Kerk, Nachtzon Media en Sefa een bijzondere reeks concertavonden. Deze avonden combineren de muziek van Sefa met klassieke muziek en verdiepen zich in inspirerende gesprekken op basis van de Heidelbergse Catechismus. Het doel is om een breed publiek aan te spreken, zowel kerkelijk als niet-kerkelijk betrokkenen. De Protestantse Kerk zoekt predikanten en kerkgemeenten die willen samenwerken om deze avonden lokaal te organiseren: een unieke kans om mensen vanuit diverse achtergronden samen te brengen rond muziek, geloof en zingeving.
Tekst: Elze Riemer