Deze overdenking komt uit het tv-programma Petrus in het land. Bekijk hier de hele aflevering terug!
“Ieder jaar vindt hier in Kruiningen een herdenking plaats van de watersnoodramp op 1 februari 1953. Bovenal de slachtoffers worden herdacht. Dat doen we door de namen van alle 77 omgekomenen te noemen en door bloemenkransen bij het monument te plaatsen.
De herdenking van vorig jaar, 2022, blijft voor mij een bijzondere. Ik was voor het eerst behulpzaam bij de kranslegging. Maar meer nog waren de weersomstandigheden bijzonder, het was stormachtig. De wind gierde om de kerk, de kransen werden bijna uit onze handen gerukt. Het kostte moeite om ze op de dragers te plaatsen.
De stormachtige februariwind hield nog een aantal dagen aan. Telkens als ik hier langs de kerk liep was het weer prijs. De dragers waren omgewaaid, de kransen tegen het plaveisel gekwakt, de bloemen geknakt. Ik kon dat niet aanzien, vond het een belediging voor al die mensen die hier herdacht worden. Ik deed m’n best de gehavende kransen overeind te zetten. En dat niet één keer, maar wel drie of vier keer. Later hoorde ik van anderen die hetzelfde gedaan hadden.
Een ongelijke strijd tegen de elementen, en vergeefse moeite. Of toch niet? Later bedacht ik: misschien is dit nu juist wel de essentie van al ons herdenken: dat we er nooit klaar mee raken en dat je er geen rust bij gegund wordt. Dat er altijd weer tegen ontwrichtende elementen opgetornd moet worden. Die storm maakte de herdenking voor mij toch anders. Van een plechtige formaliteit tot een bij benadering ervaren realiteit. De bloemen die geplet werden, spraken nog het meest tot de verbeelding.
Herdenken is niet voor even een moment van plechtige ontroering, het is een daad die bevochten moet worden op de krachten van de vernietiging, telkens opnieuw. Want de stormen zijn nog allerminst uitgewoed. Ze schudden onze samenleving door elkaar. En met een snel stijgende zeespiegel zal dat het uiterste vragen van onze waakzaamheid, veerkracht en eensgezindheid!
In al die worstelingen weten we een paar dingen zeker: dat we elkaar niet kunnen missen en dat de Geest van de Levende ons dapper en wakker wil houden. Jezus zegt ons ook nu: houd moed, Ik ben er, wees niet bang.”
Beluister ook het lied uit deze aflevering:
