“Ik voel me thuis in onze kerk, de Ontmoetingskerk. De zondagse diensten geven me houvast en stabiliteit, en ik voel me verbonden met de mensen. Mijn ouders hebben mijn broertje en mij christelijk opgevoed. Ik ben dus gewend om op zondag naar de kerk te gaan en in de Bijbel te lezen. Toen ik ouder werd, ben ik zelf gaan onderzoeken wat geloof voor mij betekent.”
In drie woorden
“Vorig jaar deed ik belijdenis. Toen heb ik voor mezelf mijn geloof in drie woorden samengevat. Als eerste kwam het woord ‘bescherming’ naar boven. In de kerk voel ik me beschermd door de verbondenheid met andere gelovigen, en doordat ik er mezelf mag zijn. Ook voel ik bescherming omdat God altijd het beste met me voorheeft.
‘In de kerk voel ik me beschermd en mag ik mezelf zijn’
Het tweede woord is ‘richting’. Ik laat mij graag inspireren door in de Bijbel te lezen en met andere gelovigen te praten. Dat heeft invloed op de keuzes die ik maak in het leven. Het geloof inspireert mij.
‘Vertrouwen’ is het derde woord. God geeft me zijn vertrouwen, maar ik vertrouw er ook op dat Hij me niet zomaar laat vallen, zelfs al vind ik iets doodeng of doe ik iets buiten mijn comfortzone. Dat helpt mij om door te gaan.”
Geen toeval
“Ik voel me heel vrij in mijn geloof. Ook in de Ontmoetingskerk ervaar ik die vrijheid. Mijn eigen opvattingen veranderen wel in de loop van de tijd. Daardoor weet ik soms niet meer precies wat ik geloof. Af en toe mis ik iemand die wat stelliger is en die zegt: ‘Ik heb het antwoord voor je.’
De meeste medestudenten zijn niet gelovig. Soms is het best lastig uitleggen waarom ik geloof. Als je er zelf geen gevoel bij hebt, klinkt het al snel als een zweverig verhaal. Maar het heet niet voor niets ‘geloven’.
Mijn studie heeft mij zelf ook aan het denken gezet. De wetenschap ontdekt steeds meer over hoe de wereld in elkaar zit. In het begin vond ik dat lastig, want het maakte het ingewikkeld om het geloof vast te houden. Maar nu zie ik juist Gods hand in de schepping. Ongelooflijk hoe gedetailleerd alles samenhangt. Dat kan geen toeval zijn, daar moet iets achter zitten.”
Tekst: Tineke van der Stok | Foto: Nienke van Denderen
