1. Troost die ons draagt
Dit gedicht van Irene van der Meulen gaat over die momenten van troost die we soms nauwelijks opmerken, maar die ons dragen.
2. Herinnering die blijft
Herinneringen kunnen ons troosten, versterken en verbinden. Ritueelbegeleider Irene van der Meulen brengt in dit gedicht de kracht en waarde van herinneringen onder woorden.
3. Levensweg
Een gedicht over rouw en hoop. Als het voelt alsof je soms door de modder ploetert, elke stap zwaar is. En dan ineens, je was de moed al bijna verloren, gloort een doorkijkje. Anne van Rheede-de Weerd schreef dit gedicht naar aanleiding van het overlijden van haar vader.
4. Ze zeggen dat het minder wordt
Verlies is een gevoel dat blijft, ook al wordt de pijn met de tijd zachter. Irene van der Meulen, ritueelbegeleider, schrijft over het onvermijdelijke gemis dat altijd aanwezig blijft, zelfs wanneer we weer verder proberen te gaan. Maar toch kun je, zij het met vallen en opstaan, langzaamaan weer leven.
