Een voordeel aan muzikant zijn is dat ik in de zomer al kan nadenken over Kerst. Elk jaar organiseer ik met m’n bandje namelijk een kerststallentour. Met een heel team trekken we langs maneges die we omtoveren tot kerststal en vullen met muziek. Maanden van tevoren zit ik al te peinzen wat voor moois er allemaal in dat kerstverhaal verstopt zit.
Tijdens regenachtige zomernachten in ons tentje bedenk ik wat we allemaal uit de kast gaan trekken. Ik herinner me een natte kampeerweek in Normandië: het kostte weinig moeite om me alvast te verheugen op het idee van de warme Kerst. Ik voelde me een soort hulppiet – of eigenlijk meer een hulpengeltje. Heimelijk bezig met de voorbereiding van het feest der feesten.
God wordt wat Hij liefheeft: Mens
Gelukkig ben ik niet de enige met deze ‘afwijking’. Ik heb een vriend die bloemist is. Hij is ook ’s zomers al aan het fantaseren hoe hij z’n kerstzaak gaat aankleden en welk thema hij tot in de puntjes gaat uitwerken. Als we elkaar in die periode zien, hebben we het eigenlijk standaard over Kerst.
Dit jaar zaten we ons in de Ardennen te verkneukelen bij een knisperend kampvuurtje. We hadden het erover hoe je je in de koude winter met z’n allen warmt aan het oerverhaal van nieuw leven. Van Licht te midden van al het donker. In de zomer leef je even in de illusie dat het licht blijft, dat je het in je zak hebt. Maar inmiddels weet ik dat er altijd tijden komen dat je zit te smachten naar een zonnestraal. Letterlijk, maar ook geestelijk. Dat je het licht dat een seizoen geleden nog zo dichtbij leek, absoluut niet meer kunt vangen.
Daarom ben ik zo blij met Kerst. Ondanks ons gevoel, ondanks m’n geloof, ondanks de omstandigheden, wordt God wat Hij liefheeft: Mens. Het Licht wint sowieso. En dat mogen we – ik met mijn bandje en mijn vriend met z’n bloemenzaak – in alle toonaarden laten horen en zien.
