Deze overdenking komt uit de laatste aflevering van 'Petrus in het land' (15 mei, KRO-NCRV). De hele aflevering terugkijken? Ga dan naar NPO Start.
'Doe eens lief. Dat is nogal makkelijk gezegd. Soms kan ik zelf niet eens bij de woorden komen als mij iets wordt aangedaan, om mijn eenzaamheid of om mijn woede te beschrijven. En dan zegt Jezus ergens: 'Blijf in mijn liefde'. Betekent dat dan dat ik altijd lief moet doen en moet zijn? Dan moet ik gelijk denken aan die campagne van Sire: #doeeenslief. En dan zegt Jezus nota bene hetzelfde: doe eens lief. Betekent het dan dat ik nooit meer mag klagen en nooit meer mijn woede mag uiten, dat ik alleen maar moet dragen en moet harmoniseren met die ander? Is dat het? En dan zegt Jezus ook nog: 'Als jij in mijn liefde blijft, dan blijf ik in jou.' Hé man, wat is dat nou Jezus? Nog voorwaarden stellen ook?
En dat niet alleen. Jezus heeft zelf nota bene ook nog een kort lontje. Er is een bekend bijbelverhaal dat gaat over dat Jezus in de tempel komt en daar ziet hoe handelaren en geldwisselaars, nou noem het maar verkopers, daar zijn. En hij gaat me daar toch gigantisch door het lint, dat wil je niet weten. Hij rent naar de tafels waar het wisselgeld op ligt en gooit ze om. Vervolgens gaat hij naar de vogelkooien en doet hij ze open, zodat de vogels werkelijk alle kanten op fladderen. En dan maakt hij ook nog van touw een zweep. En dan gaat 'ie me daar toch tekeer. Hij rent achter de runderen en achter de schapen aan en jaagt ze de tempel uit. Man, Jezus, doe eens lief.
Misschien voel je al op je klompen aan dat als je boos wordt, je niet gelijk liefdeloos bent geworden. Als ik naar mezelf kijk: als ik boos ben op mijn man Kaj, dan betekent dat niet meer dat ik niet meer van hem hou. Juist niet. Ik houd juist heel veel van hem. Ik word boos, juist om de dingen waar ik om geef, waar ik voor ga, waar mijn passie in zit. En dat zien we bij Jezus ook, als Hij daar in die tempel is en daar tekeergaat tegen die handelaren. Tegen die handelaren die offerdieren proberen te verpatsen voor woekerprijzen, en God gewoon vergeten, alleen denken aan het verrijken van zichzelf. Terwijl Jezus denkt: nee, het gaat hier over mijn Vader, over God zelf.
Met boosheid op zich is helemaal niets mis. Als je boosheid aan het oppotten bent, dan gaat het woekeren. Het is daarom belangrijk om boosheid te kunnen gebruiken, het in te kunnen zetten zoals we dat ook zien bij Jezus. Dat is helemaal niet zo gek: het maakt schoon. Het confronteert, maar het maakt misschien ook wel vrij. Maar dan wil ik er wel bij zeggen dat als je boos bent, je misschien toch wel even je kop moet gebruiken.
Maar ja, nu ik dat zo zeg, je kop. Misschien eigenlijk wel God. Is dat niet wat Jezus bedoelde? Blijf in mijn liefde verbonden met God, de bron van liefde. En dat wil niet zeggen dat je niet meer boos mag zijn of woedend of wat dan ook. Nee, maar doordat je in die liefde van God blijft, durf je de ander en ook jezelf te confronteren, te spiegelen. Juist die spiegel voor te houden. Dat is goed. Dat deed Jezus ook in die tempel.'
Beluister ook het lied uit deze aflevering van Petrus in het land:
