Hoe kwam je ertoe om dit te gaan doen?
“De schoonouders van mijn dochter hebben al een paar keer een statushouder in huis gehad. Ik dacht: dat kan ik ook! Ik woon in een ruim huis waarvan ik een groot deel niet gebruik. Daarnaast leek het me gezellig, het geeft aanspraak. Ik maakte vervolgens kennis met Takecarebnb*.”
Wat betekent dit voor je dagelijks leven?
“De eerste statushouder, een Turkse man, bleef maar een weekend. Hij kreeg veel sneller dan verwacht een eigen woning. De Syrische man die daarna kwam, vond het te stil bij mij. Na het proefweekend ging hij weer weg. De derde, weer een Turkse man, bleef vier maanden. We hebben afspraken gemaakt over onder andere het gebruik van de badkamer. We deden samen de boodschappen, aten samen en maakten samen het huis schoon. Verder kon ik gewoon mijn gang gaan. Toen ik na een knieoperatie uit de running was, deed hij van alles voor me.”
Begrijpen andere mensen je keuze?
“Mijn dochter vindt het geweldig dat ik dit doe. Mijn zoon niet, hij voorziet nog steeds ellende. Sommige kennissen denken er ook zo over, maar ik heb ook kennissen en vrienden die het heel goed vinden. Ze zeggen er wel bij dat zij het niet zouden kunnen.”
Wat kost het je en wat levert het je op?
“Je hebt iemand in je huis. Dat kost je wat ruimte en een beetje geld. Maar ik krijg er veel voor terug. Gezelligheid, kennismaking met een andere cultuur en begrip voor iemands situatie. Ik ben erg onder de indruk geraakt van wat deze mensen hebben meegemaakt. Dat relativeert je eigen probleempjes enorm. Ik ben blij dat ik wat rust en veiligheid kan bieden. Ik wil er dan ook graag mee doorgaan.”
*Takecarebnb matcht vluchtelingen en gastgezinnen. Door de komst van Oekraïners en Afghanen naar Nederland is de noodzaak voor gastadressen nog groter geworden.
Tekst: Janet van Dijk | Foto: Saskia Beek
