Als kind kwam ik regelmatig bij de overburen over de vloer. In de tijd voor Kerst kwam ik er extra graag, ze hadden namelijk een klein kerststalletje. Minutenlang kon ik vol bewondering naar dat tafereeltje kijken. Naar de herders, de wijzen en het kindje Jezus in de kribbe. Dat hadden we thuis niet. Dikwijls smeekte ik mijn moeder om ook zo’n kerststalletje te kopen. ‘Aan dat Roomse gedoe doen we niet mee’, was steevast het antwoord. Ik had geen idee wat ze bedoelde. Van een kerststal is het in ieder geval nooit gekomen.
Aan de slag
Nu ik groot en volwassen ben, kan ik natuurlijk doen wat ik zelf wil. Ik heb al heel wat uren op Marktplaats gespeurd naar een mooi kerststalletje. Tot nu toe zonder resultaat. Dus de peuter en ik zijn zelf aan de slag gegaan. In de grote speelgoedkoffer vonden we twee figuren die doorgaan voor Jozef en Maria. Het kindje Jezus is een pionnetje uit ‘mens-erger-je-niet’ geworden en een luciferdoosje doet dankbaar dienst als kribbe. Een ezel en een os konden we niet vinden, dus nu staan er een giraffe en een neushoorn in de stal. Nu nog op zoek naar wat herders en wat wijzen en het plaatje is compleet.
Totaal verschillend
Die herders en die wijzen zijn trouwens bijzondere figuren. De wijzen, dat waren mannen met hun neus in de boeken. Of, al turend naar de sterren, met hun hoofd in de wolken. En de herders? Dat waren mannen die met hun poten in de klei stonden. Dat waren aanpakkers met een ‘niet lullen maar poetsen’-mentaliteit. De een geroepen door een engel, de ander volgde een ster. Totaal verschillend, maar met hetzelfde doel. Beiden gingen op hun knieën voor het kindje Jezus.
Allemaal geroepen
In de kerk zijn we (hopelijk) ook totaal verschillend. En voor je het weet, ben je druk bezig met elkaar in hokjes stoppen. Op zoek naar verschillen. In leeftijd. In kleur. In opleiding. En we hebben onze vooroordelen snel klaar. ‘Ja, die heeft gestudeerd, die zal zich wel heel wat voelen.’ Of ‘Ach, die is van een andere eeuw, die wil nooit iets anders.’ En ‘Die komt uit zo’n andere cultuur, daar kun je niet mee samenwerken.’
Ja, we zijn verschillend. Maar we worden vandaag allemaal geroepen om op weg te gaan naar Bethlehem. Om te knielen. Samen. Voor het Kind dat stierf voor ieder mens.
Tot ziens bij de kribbe.
---
Lees ook:
