De laatste tijd gaan er opbeurende berichten rond in christelijk Nederland. LinkedIn staat er vol mee. Er komen weer meer jongeren naar de kerk! Na jarenlang investeren in hip jeugdwerk en toffe diensten is het dan eindelijk zover. De jeugd van tegenwoordig heeft weer wat met God. Tenminste, in Engeland en Frankrijk, zo blijkt uit onderzoeken. Maar, zo weet menigeen uit eigen ervaring te vertellen, ook in Nederland is iets gaande. Zou het dan? Eindelijk?!
Waar is de uitgang?
Dit soort berichten kan ik wel gebruiken. Als ik op zondag om me heen kijk, zie ik namelijk wat anders. Ik zie heel veel lieve mensen, laat daar geen misverstand over bestaan, maar ze hebben niet bepaald de toekomst. Tenminste niet in dit aardse bestaan. Dikwijls vraag ik me wanhopig af waarom ik zo nodig een roeping moest ervaren. Had ik die trouwens wel ervaren? Kan ik er nog vanaf? Want ik weet niet hoe lang ik het vol ga houden in een gemeente waar de gemiddelde leeftijd het dubbele is van mijn eigen leeftijd. Waar is de uitgang?
Ik verdiep me wat meer in de onderzoeken over de zoekende jongelingen. Het blijken vooral mannen die religieuzer lijken te worden. ‘Zitten die wel op een vrouw op de kansel te wachten?’ vraag ik me vertwijfeld af. En die steeds vromer wordende jeugd is met name in katholieke en evangelische kerken terug te vinden. ‘Shit, zit ik net bij de verkeerde club.’ In de gemiddelde PKN-gemeente lijken ze nog geen trek te hebben.
Houd ik vol?
Trend of niet, die roeping trekt zich er niets van aan. Wie weet ga ik nooit bij een winning team horen. En blijven ‘succesverhalen’ mij onbekend hier in het hoge noorden. Wat dan? Hou ik dan vol? Laatst stuitte ik op het gedicht De ploeger van de dichter Adriaan Roland Holst. Hij schrijft: ‘Ik zal de halmen niet meer zien / Noch binden ooit de volle schoven, / Maar doe mij in den oogst geloven / Waarvoor ik dien.’
De woorden raakten me. Ik weet niet of ik geroepen ben om te ploegen of te zaaien. Of dat ik mee mag doen in het oogstseizoen. Maar één ding is zeker: zaaier en oogster, samen vieren ze feest om de oogst.
