Onlangs was ik te gast in een evangelische gemeente. Aan het eind van de bijna 2 uur durende dienst stond een oudere heer op. Of we nog even konden bidden voor het Joodse volk. Dat wilde men wel. En dus werd de Heer aangeroepen om het Joodse volk te beschermen tegen zijn vijanden, voor alle soldaten in het Israëlische leger, en voor Joden wereldwijd die hun leven niet zeker zijn vanwege hun afkomst of overtuiging. Bij elke zin dacht ik: misschien worden nu de Palestijnen of Gaza nog genoemd, maar dat bleek een misvatting. Aan die kant van het conflict werd met een grote boog omheen gelopen.
Het moet stoppen
Persoonlijk ben ik redelijk pro-Israël. Zonder het Joodse volk is mijn eigen geloof niet vol te houden. Daarnaast neemt het anti-Joodse sentiment soms kwaadaardige vormen aan: wie de Stolpersteine, de herinnering aan in de oorlog afgevoerde Joden op de stoep, bekladt met het woord 'propaganda’ heeft ze zacht gezegd niet allemaal op een rijtje. Maar de oorlog in Gaza gaat te lang door en eist te veel slachtoffers: het is een verwoesting zonder enige vorm van toekomst. Het moet stoppen.
In het conflict tussen Israël en de Palestijnen vraagt Jezus volgens mij niet om een kant te kiezen of om een duidelijke mening te formuleren
Geen gesprek meer
Ook in kerkelijke kring is het Israël-Gaza-conflict volstrekt gepolariseerd: je bent óf voor de ene óf voor de andere partij. Je laat met een selfie zien dat je een rode lijn trekt op het Malieveld óf je zet je tijdlijn vol met davidsterren. Je zet je in voor Christenen voor Israël óf je staat juist buiten de deuren pro-Palestina-leuzen te schreeuwen. Van enig gesprek is allang geen sprake meer. Dat maakt het conflict nog ingewikkelder en uitzichtlozer dan het al is.
Voor Jood én Palestijn
Jezus vraagt nergens in de Bijbel om een uitgesproken mening. Hij vraagt ons alleen om Hem na te volgen. En ja: Jezus is nooit los te zien van zijn volk. Maar Hij vond ook het geloof bij buitenlanders, heidenen en onreinen. Juist dáár bleek Hij heel hard nodig te zijn. In het conflict tussen Israël en de Palestijnen vraagt Jezus volgens mij niet om een kant te kiezen of om een duidelijke mening te formuleren. We zijn christenen: we zijn dáár geroepen waar de wereld ons nodig heeft. Om nood te zien, maar ook om te spreken van toekomst en van een koninkrijk dat komt. Om te bidden en om te verbinden. Probeer het maar eens. Kun je er zijn voor zowel de Jood als de Palestijn? Tuurlijk kan dat.
Help de kerk in het Midden-Oosten
Vrede in het Midden-Oosten lijkt verder weg dan ooit. Mensen zijn bang, moe en wanhopig. Toch blijven we geloven in een betere toekomst. Kerken ter plekke spelen hierbij een onmisbare rol. Kerk in Actie steunt hen bij noodhulp, het bieden van bestaanszekerheid en werken aan vredesopbouw in Libanon, Syrië, Egypte, Israël, Gaza en de Westelijke Jordaanoever.
