"Ik deed al pastoraal werk bij onze kerk in Duiven, toen kwam iemand op het idee om een tuin te maken voor de minderbedeelden. Moesten we bij de gemeente subsidie aanvragen enzo. Ik zei, ik heb hier een heel grondgebied liggen, voor niks. Dus we gaan hier beginnen.”
Aan het woord is Chris, boer in ruste. Vriendelijke ogen in een gegroefd gezicht, de handen van een tuinder, geruit houthakkersoverhemd en vale werkbroek, op leeftijd, en een eigengebreid mutsje op het hoofd.
Het televisieprogramma Petrus in het land is neergestreken bij de ‘Witte Kapel’ in Duiven, onder de rook van Arnhem. Het interviewt gewone gemeenteleden die allemaal ook bijzonder blijken te zijn. Chris en zijn vrouw Dicky het meest.
Chris: “Maar toen werd het nog groter en groter. Arnhem kwam erbij. Dat is vier-, vijf-, zeshonderd kisten sla. Die zijn zo weg, daar zie je geen blad meer van terug.” Dan, tussen de kippen, de prei en de radijsjes: “Als je kunt delen, kom je nooit tekort.”
'Als je kunt delen, kom je nooit tekort'
Winfried, ook gepensioneerd, is een van de vele vrijwilligers die in Chris’ tuin aan het werk is. “Mijn dochter heeft een handicap, zij moet van een uitkering rondkomen. Dat is geen vetpot, dus krijgt ze eten van de voedselbank. Daar zag ik een oproep om hier vrijwilliger te worden. En zo ben ik terechtgekomen bij Chris, hij is een voorbeeld voor ons allen.”
De oude boer: ”Wij moesten als kinderen in ons avondgebedje altijd de handen dichtknijpen, in dialect de knuuskes dichtdoen, en de lieve Heer danken. Want we hadden alles gekregen wat we nodig hadden. Het is een paradijs hier, alles komt vanzelf aan, echt. Het is altijd goed.”
Dan spreekt Chris de mooiste zin van het programma: “Waar mijn talenten en de behoeften van de wereld elkaar kruisen, daar ligt mijn roeping.” Vervolgens zoomt de camera in op zijn vrouw Dicky die de was ophangt bij hun boerderij, die de mooie naam De Herberg draagt.
Dicky: ”Wij hebben twee kamers over in ons huis, dus ja, dan kun je ook wel mensen uit de Oekraïne een plek geven.” De jonge vrouw Oksana woont nu alweer maanden bij Dicky en Chris in huis. "Ik heb mazzel gehad”, vertelt zij, ”Dicky en Chris zijn gewoon familie. Ze vormen een typisch Nederlandse familie, met oude tradities. Ze bidden voor het eten en danken na afloop van de maaltijd. Dat geeft mij dan de tijd om na te denken. Dan denk ik altijd aan vrede, aan Oekraïne en aan ons volk. Telkens weer.”
Mijn gedachten gaan naar woorden van de apostel Jacobus: ‘Het gebed van een rechtvaardige vermag veel.’ En ook, kort door de bocht: ‘Het geloof zonder de werken is dood.’
Chris en Dicky uit Duiven zijn twee gewone hartverwarmende, bijzondere mensen. Zij leven in Jacobus’ geest: Bid en werk.
Deze aflevering van Petrus in het land is terug te kijken op de website van de KRO-NCRV. Kijk hieronder ook overdenking en het lied uit deze aflevering terug.
