Stilgezet worden
‘Zo’n 10 jaar geleden heb ik voor het eerst meegedaan met de Veertigdagentijd. Ik was toen een jaar of 17. Het triggerde me omdat je iets laat dat zo alledaags is; elke keer als ik iets afsla, word ik eraan herinnerd waarom ik het doe. Ik begon ooit met vasten van snoep, suiker, alcohol en social media. Dat doe ik nog steeds. Het ‘nee’ zeggen als iemand vraagt of ik bijvoorbeeld ook een taartje wil, maakt me bewuster. Het helpt me ook om meer in gebed te gaan of de Bijbel erbij te pakken. Jezus vastte uit bezinning en dat is ook een beetje mijn doel. Ik hoop dat ik stilgezet word. En dat ik besef hoe gezegend ik ben. Als je iets doelbewust doet, is je dankbaarheid echt puur.’
Niet alleen
‘Door het vasten ben ik veel met God bezig. Hij voelt dan zo dichtbij, daar verlang ik elke keer weer naar. Er zit niets tussen mij en Hem in. Het klinkt misschien heel makkelijk, maar ik heb er ook veel moeite mee. Je weet dat je dit niet dag in dag uit kunt volhouden, dus ik probeer er alles aan te doen om dat wel te laten lukken in die 46 dagen voor Pasen. Het lukt omdat ik het niet alleen doe, maar met Hem.’
Kijken door Gods ogen
‘Tijdens de Veertigdagentijd probeer ik om door Gods ogen te kijken. Ik kan er dan ook echt heel verdrietig van worden als ik bijvoorbeeld zie hoe mensen met de wereld omgaan. Als ik er al zo boos om word, denk ik: hoe zou God dit ervaren? Hoe boos zou Hij hiervan worden? Op deze manier kijken helpt mij ook om bewuster te zijn van alles om mij heen en van wat we mogen ontvangen. Ik neem het meer in me op en laat het inwerken. Het laat me beseffen hoe gezegend wij zijn en hoe mooi de wereld is.’
'Tijdens de Veertigdagentijd probeer ik om door Gods ogen te kijken. Ik kan er dan ook echt heel verdrietig van worden als ik bijvoorbeeld zie hoe mensen met de wereld omgaan'
Niet vanzelfsprekend
‘Door ondanks de alledaagse sleur bewust te zijn, kijk ik anders naar de natuur. Ik geloof dat we rentmeesters zijn van deze wereld, en dat iedereen een taak heeft. Als ik papier of plastic op straat zie liggen, raap ik dat op. Niet dat ik zo’n heilig boontje ben hoor, maar ik probeer daar wel gericht mee om te gaan. Ook sta ik stil bij hoe de schepping in elkaar zit. De seizoenen die in elkaar overlopen, dat bomen in de herfst hun bladeren verliezen en in de lente weer in bloei staan. Ik kijk anders naar dingen en waardeer het meer. Dat moet je trainen, want normaal gesproken neem je al snel alles voor lief. Terwijl het niet allemaal vanzelfsprekend is.’
Jezus beter leren kennen
‘Ik probeer veel te bidden en praat dan echt met God. Ik merk zo vaak dat ik mijn eigen zin doe en dat ik bijvoorbeeld maar blijf doorrennen. Dan kies ik voor mezelf en voor mijn eigen gemak. Maar God is er altijd bij, ook in heftige gebeurtenissen. Door meer in de Bijbel te lezen, leer ik Jezus ook beter kennen. Ik vind het belangrijk om verbinding met Hem te zoeken. Eén keer in de week naar de kerk gaan is voor mij niet genoeg. Ik wil Hem ondanks alles opzoeken.’
Geen verwachtingen
‘Ik ga de Veertigdagentijd ieder jaar zonder verwachtingen in, want dat geeft ook teleurstellingen. De ene keer gaat het anders dan de andere keer. Ik leer er ook veel van, wat ik daarna weer meeneem in mijn geloofsleven. Je mag jezelf wel doelen stellen, maar niet elk jaar is hetzelfde. Het is belangrijk om God in alles te blijven zoeken en niet te denken: ‘vandaag even niet’. Het brengt zoveel om elke dag te kijken wat je van Hem mag ontvangen en je dankbaarheid uit te spreken.’
Lees ook:
Beeld: Hannah Kasteleijn
