Binnen het genre van de superheldenfilms nemen Batman-films een bijzondere plaats in. Dat komt omdat deze films een stuk duisterder zijn dan de gemiddelde superheldenfilm. Ook is de held, het vleermuisachtige alter ego van Bruce Wayne, een stuk kwetsbaarder.
Zeer geslaagd
Dat geldt zeker ook in de nieuwste verfilming die eenvoudigweg 'The Batman' is getiteld. Na de geweldige trilogie die regisseur Christopher Nolan aan Batman wijdde, heeft dit keer Matt Reeves zich eraan gewaagd. Zijn poging is volgens mij zeer geslaagd. De vormgeving alleen al is geweldig. Het regent voortdurend. Het deed me denken aan de film 'Seven'.
Menselijke slechterik
Oké, 'The Batman' is een lange film geworden - bijna 3 uur klokt deze - maar ik heb me geen seconde verveeld. Het plot is geweldig. De thriller- en zelfs horrorelementen zijn sterk. De 'bad guy', The Riddler, heeft wel wat weg van de slechteriken uit respectievelijk 'Silence Of The Lambs' en (daar heb je 'm weer) 'Seven'. Een zeer inventieve slechterik dus. Ook de actiescènes zijn verrukkelijk. Waarbij Batman trouwens gerust ook wel eens ergens naast springt. Daarom houd ik zo van hem: hij is een held die ook mispeert of het mis heeft. Het maakt hem zo menselijk eigenlijk.
Zij worstelen ieder op hun eigen manier met existentiële thema's.
Dieptepeiling
De lange speelduur zorgt er ook voor dat er tijd genomen wordt voor psychologische dieptepeiling. Deze gebeurt met name bij Batman zelf en Cat Woman (dat heerlijke personage is terug!). Allebei zijn ze getroebleerd. Zij worstelen ieder op hun eigen manier met existentiële thema's.
De dieptepeiling spreekt mij als pastor en theoloog ook aan. Het gaat over authenticiteit, eerlijkheid, waarheid versus leugen, de slechtheid van de mens, de zonden van het voorgeslacht en of deze automatisch doorwerken, wraak versus hoop, enzovoort. Opvallend, maar ook vervreemdend is het muzikale Leitmotiv van ‘Ave Maria’.
Messiaans
Batman heeft ook iets van Mozes, als hij op het eind - als de onvermijdelijke catastrofe heeft plaatsgevonden - de mensen door een rood (!) verlichte ondergelopen stad leidt. Hij heeft zelfs iets messiaans. Uiteindelijk cijfert hij zichzelf weg, wanneer hij niet voor zijn eigen hachje en liefje kiest, maar voor de stad Gotham. Want nieuwe criminelen zullen opstaan, of oude zullen hun comeback maken. En Bruce Wayne/Batman weet zich geroepen om de stad te beschermen en te verdedigen, met vallen en opstaan.
Ik zie uit naar een nieuwe episode.
