Download de bladmuziek (D-mineur)
Hij ging de weg zo eenzaam
tot in Jeruzalem.
Geen vriend kon langer meegaan,
geen mens hield nog de wacht met hem.
Hij ging die weg voor hen.
Hij deed dit ook voor hen.
Hij ging de weg zo eenzaam
tot in Jeruzalem.
De beulen die hem sloegen,
bespotten met een doornenkroon.
Hij zweeg en leed voor hen,
Hij deed dit ook voor hen.
Hij ging de weg zo eenzaam.
Hij droeg zijn eigen kruis.
Hij bad: Mijn God, vergeef hen!
Hij leed en stierf op Golgotha.
Hij deed dit ook voor ons,
voor allen, ook voor ons.
Arrangement (bladmuziek): Frank van Essen
---
Toegelicht: Hij ging de weg zo eenzaam
(door dr. Oane Reitsma, predikant van de Protestantse Gemeente Enschede)
Eenzaamheid
Dit lied beschrijft de eenzaamheid van Jezus tijdens zijn kruisgang. Eén voor een haakten ze af: Judas die hem zou verraden, Petrus die zijn belofte niet kon waarmaken, de andere vrienden die in slaap vielen terwijl ze zouden waken. Allemaal vielen ze door de mand en hij ging zijn weg alleen. Dat er ook echt een weg gegaan wordt, is steeds hoorbaar in de drie verbonden nootjes in regel twee en vier, de verlatenheid spreekt uit heel de melodie.
Kruisweg
Elk van de coupletten begint met ‘Hij ging de weg zo eenzaam’ en beschrijft vervolgens één scène uit het lijdensverhaal: de hof van Getsemane (couplet 1), de bespotting door de soldaten in het pretorium (couplet 2) en de sterfscène aan het kruis (couplet 3). Zo loop je, als je dit lied zingt, een mini-kruisweg langs drie kruiswegstaties; ieder venster biedt een nieuwe blik op Jezus’ lijden. Als zanger volg je hem na op zijn weg.
‘Ook voor ons’
Die navolging van Jezus wordt gaandeweg persoonlijker, de intensiteit ervan komt steeds dichterbij. In het eerste couplet lijdt hij voor zijn vrienden. In het tweede couplet ook voor zijn ‘vijanden’, namelijk de soldaten die hem sloegen en hem spottend de doornenkroon op zetten. En in het derde couplet sterft hij ‘voor allen, ook voor ons’. Daarmee is dit lied een uitdrukking van een klassieke vorm van verzoeningsleer, waarin Jezus plaatsvervangend lijdt en sterft voor de schuld van de mensen.
Noorwegen
Het qua tekst en melodie eenvoudig opgezette lied is afkomstig uit Noorwegen en is gemaakt in 1975. Het is in het Nederlands vertaald door Sytze de Vries. Juist de eenvoud in woord en toon maakt het lied zo effectief en aansprekend.