Te weinig hebben we echt gesproken
hoeveel we ook hebben afgepraat
te veel gewoon voor lief genomen.
Alles leek er toen voor altijd te zijn
gewerkt hebben we, geleefd
gewoon, de mooiste dagen door.
En nu ik naar de stilte luister
hoor ik steeds de woorden
fluister ik de zinnen die
ik je te weinig heb gezegd.
Laat de Ene er toch zijn
de God die jouw gebeden hoorde
die je stilte begreep en
wist wat je te zeggen had.
Laat de Ene er toch zijn
en jou liefhebben zoals jij mij
zolang hebt liefgehad.
---
Deze tekst komt uit het boekje ‘Voor wie los moet laten’, een Petrus-uitgave met gebeden, gedichten en korte verhalen rond het thema ‘Afscheid’. Bestel het boekje voor 3,95 via petrus.protestantsekerk.nl/bestellen.
