Dit gedicht van Irene van der Meulen beschrijft de zwaarte van missen, maar ook de paradox. Soms voelt iemand juist het dichtstbij in de ruimte die hij of zij heeft achtergelaten.

Dit gedicht van Kees Smits gaat over de verloochening van Petrus in de nacht van Witte Donderdag op Goede Vrijdag. Het beschrijft zijn schuldgevoel en de pijn van het verraad en eindigt met het besef van collectieve schuld.

Rebecca Schoon leest de nieuwe gedichten- en gebedenbundel van Janneke Nijboer, 'een schat aan rake, ontroerende, pittige, verbeeldende gedichten; een must voor de boekenkast.'