Wanneer ik val, dan valt U mee,
al valt U mij ook tegen –
soms roep ik ja, maar zegt U nee,
al smeek ik om Uw zegen.
En hoe ik dan ook zuchtend zoek
naar zon en licht, de nacht vervloek,
ik voel mij doodgezwegen.
Wanneer ik val, dan valt U mee,
Uw vleugels zullen dragen!
Al val ik in de diepste zee,
een oceaan vol vragen –
U blijft de grond van mijn bestaan,
mijn sterke rots van jongs af aan,
in al mijn levensdagen.
Wanneer ik val, dan valt U mee,
U zult mij niet beschamen:
zeg ik geen ja, roep ik zelfs nee,
dan nog zegt U geen amen,
dan draagt U mij door het heelal,
dan valt U tot ik niet meer val,
dan valt U met mij samen.
(door André F. Troost)
